________________
ફૂલ
रसायणी वडे पण निवारण करवो अशवय छे ॥ ११ ॥ बळती एवी मृत्युरुपी अग्नि, बालक, युवान, वृद्व, दरिद्री, धनाढ्य, निर्धन, मूर्ख, पंडित, शूर, कायर, समर्थ, असमर्थ, दानी, कृपण, पापी, धर्मात्मा, सज्जन, दुर्जन, वगेरे कोइ जीवने पण छोडती नथी, एटले काळ कोइने पण छोडतो नथी ॥ ५२-५३ ॥ जे मृत्यु बलवान इन्द्रो सहित देवोने पण हणेछे, ते मृत्युने मनुष्यने मारवाने तो कंइ पण खेर नथी. ॥ ५४ ॥ केमके जे अग्नि द्रढ पाषाणोथी बांधेला पर्वतोने बाळी मूके छे तो ते तृण समूहने केम छोडशे ! ॥ ५५ ॥ जीवने भक्षण करवाने तैयार थरलो काळ निवारण कराय एवो कोई पण ऊपाय थतो नथी, थयो पण नथी अने थई शकवानो पण नथी ॥ ५६ ॥ अथवा रत्नत्रयरूप छे लक्षण जेनुं एवा सर्वज्ञ भाषित धर्मना सिंवाय घडपण अने मरणने मंदन करवामां बीजु कोई पण समर्थ नथी ॥ ५७ ॥ जीवन, मरण, सुख दुःख, सम्पत्ति, विपत्तिमां आ जीव सदाकाळ एकलोज रहे छे, एनुं कोई पण सहायक नथी ॥ ५८ ॥ आ जीवना बान्धवादि कुटुंबी माणस छे ते आ जन्ममांज जुदा जुदा स्वभावना धारक जुदा जुदा छे, तो ते पोताना कर्मोने वशीभूत रहेवावाळा आगला भवमां केवी रीते जुदा नहि थाय ? जरुर थशेम ॥ ५९ ॥ ए कारणथी खरुं जोतां विचार करिए तो आ आत्माने पोताना वगर बीजुं कोई पण पोतानुं नथी. अने आ मारुं छे, आ तारुं छे वगरे जे कल्पना छे ते मात्र मोहकर्मजनित कल्पनाज छे ||६०|| जे आत्मानी देहनी साज एकता नथी, तो तेना प्रत्यक्षमां बाह्यभूत मित्र पुत्र स्त्री धनादिक साथ केवी रीते एकता थइ शके ? ॥ ६१ ॥ जगतना समस्त माणसो पोतानो स्वार्थ जोइनेज मनुष्यनी सेवा करे छे. ज्यारे स्वार्थ सधातो नथी, त्यारे पोतानुं एक
