________________
१४४
पांतरां उपर
नि त्यां आया
थई छे, एवु
पालना करीने
छे, तो में तपस्विओनुं वचन केम नहि सांभळयुं? ॥ ६६-६७ ॥ एक समये यमनामा मुनिए कोई तलावमा पोतानी लंगोट धोई- ते लंगोट ने लागेलं वीर्य जलमां पडवाथी एक देडकीए पी लीधुं. ते पविाथी देडकीने गर्भ रही गयो. गर्भना दिवस पूरा थवाथी ते देडकी ने एक बहुज सुंदर कन्या ऊत्पन्न थई, परंतु देडकीए जाण्यु के-आ शुभलक्षणा तो अमारी जातिनी नथी, एवं समजीने तेणे एक कमलना पांतरां उपर मूकी दीधी ॥ ६८-६९-७० ॥ए पछी एक वखते तेज यम नामना मुनि त्यां आव्या तो ते सुंदरीने जोतांज ओळखी लीधी के आ तो मारा वीर्य्यना बलथी उत्पन्न थई छे, एवं समजी स्नेह साथे ते पुत्रीने ग्रहण करी अने अनेक प्रकारना उपायोथी प्रतिपालना करीने मोदी करी. ते ठीकज छे के पोताना संतानने पालवाने सघळाज यत्न कर्या करे छे । ७१-७२ ॥ ते छोकरीए युवान थवाथी रजस्वलावस्थामां पोताना पिताना वीर्यथी मेली लंगोटी पहेरीने स्नान कर्यु. स्नान करती वखते ते लंगोटीने लागेला वीर्य्यनुं कोई बिन्दु ते छोकरीना पेटमा चाल्युं गधु, तेना संयोगथी ते छोकरी गर्भवती थई. त्यारे ते मुनिए पोताना वीर्यथी गर्भोत्पत्ति जाणी कन्या- दुषण प्रगट थवाना भयथी पोताना तपोबलथी ते गर्भने स्थिर करी दीयो अर्थात गर्भन वधq अथवा संततिनुं उत्पन्न थर्बु बंध करी दीधुं ॥ ७३-७४ ॥ तेथी निश्चल करलो ते गर्भ सात हजार वर्ष सुधी ते कन्याने कष्ट आपतो रोकाई रह्यो ॥ ७९ ॥ ते पछी ते मुनिए लंकाधिपति रावण महात्मा साथे ए कन्या परणावी; त्यारे तेना तेज गर्भथी इन्द्रजीत नामनो पुत्र उत्पन्न थयो ॥ ७६ ॥ ते इन्द्रजीत सात
