________________
१०७
पोताना जाति भाइओ पासे लग्नने माटे कन्या मांगी, परंतु तेनी उमर बहु मोटी होवाने लीधे कोई पण पोतानी कन्या आपवा ना पाडी ॥ ९ ॥ त्यारे तेज वखते तपस्विओनी पासे जईने पूछयुं के मने घरडो जाणीने कोइपण पोतानी कन्या आपतुं नथी, माटे हवे हुं शुं करूं? ॥ १० ॥ त्यारे ते रुषिओए आज्ञा करी के तुं कोई विधवाने गृहण करीने सुख भोगव. आ प्रमाणे करवामां तमने बन्नेने कोई पण दोष नथी, केमके अमारा रुपिमतमां (स्मृतियोमा ) कह्युं छे के ॥ ११ ॥ पतिना परदेश चाल्या जवाथी, नपुंसक होवाथी, रोगी के दरिद्री होवाथी, नासी जवाथी, पतित होवाथी तथा मरी जवाथी, आ पांच आपदामां स्त्रीने माटे बीजो पति करायछे ||१२|| त्यारे पण तेणे रूषी ओनी आज्ञानुसार एक विधवा ने ग्रहण करी. आ जगत उपदेश वगरज विषयोनी लालसा राखे छे, तो गुरु जनोनी आज्ञा होवाथी केम ईच्छा न करे ? || १३ || ते स्त्रीनी साथे भोग विलास करता करतां तेने लक्ष्मिसमान रुपवती एक अतिशय मनोहर कन्या उत्पन्न थई ॥ १४ ॥ ते कन्या जेम जेम मोढी थती गई तेम तेम
ब्रह्मा विष्णु महेश अने इन्द्रादिक देवोना अनिवार्य कामदेवने वधारवा लागी ॥ १५ ॥ ते कन्या स्ववर्णनी कान्तिना समान कान्तिवाळी, विद्वानोने प्रिय एवा गुण अने कळाओनुं घर हती, अने तेणे छाया नाम धारण कर्यु ॥ १६ ॥ पोतानी कांतिरुपी संपदाथी सघळी स्त्रीओने जीतिने रही, जेनी समान तेनी छायाज आदर्शरूप थई, बीजी कोई पण स्त्री तेनी बरोबरी धारण करवावाळी होती ॥ १७ ॥ जे प्रमाणे कंजुसना घरमा परोपकारिणि लक्ष्मि होय छे, ते प्रमाणे ते सुंदर कन्या ते मंडपकौशिकने घेर आठ वर्षनी थई गई ॥ १८ ॥ एक दिवस मंडपकौशिके पोतानी स्त्रीने कधुं के,
