Chandappahasami Chariyam

Author(s): Jasadevsuri, Rupendrakumar Pagariya, Jitendra B Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 117

८६
सिरिचंदप्पहजिणचरियं
ते सूरा ते धीरा, ते च्चिय नियकुलनहंगणमियंका । अणवज्जकज्जनिरया, चयंति जे सव्वसावज ॥ २२२५ ।। ते दिन्नसव्वदाणा ते सुइणो ते सुरासुरप्पणया । अणवज्जकज्जनिरया, वयंति जे सव्वसावज्जं ॥ २२२६ ।। ते गुणिणो ते गुरुणो, ते सुहिणो ते सुचित्ततवचरणा । अणवज्जकज्जनिरया, चयंति जे सव्वसावज्जं ।। २२२७ ।। ते भुवणाणंदकरा, ते निम्मलकित्तिभरियदिसविवरा । अणवज्जकज्जनिरया, चयंति जे सव्वसावज्जं ॥ २२२८ ।। ता जं एत्तियकालं, विसयासत्तेण अज्जियं पावं । तं तिविहं तिविहेणं, अहं पि मुच्चामि जा जीवं ।। २२२९ ।। इय चिंतितस्स विसुद्धनाणदंसणचरित्तपत्तस । अप्पुव्वकरणपुव्वं, उल्लसियअउव्वविरियस्स ।। २२३० ।। चडियस्स खवगसेढिं, विसुद्धसियझाणझवियकम्मस्स । लोयालोयपयासं, संजायं केवलं नाणं ।। २२३१ ।। तओ य -- वोलीणाणागयवट्टमाणनीसेसभावघडिएण । तं नत्थि जं न पासइ, भरहनिवो दिव्वनाणेण ॥ २२३२ ।। एवं सुविसुद्धमणो गिहत्थभावे वि वट्टमाणो सो । पत्तो केवलनाणं निन्नासिय घाइकम्मबलो ।। २२३३ ।। भणियं च - पासम्मि इत्थिरयणं, करिहरिरहजोहसंगयं रज्जं । भोगा सुरिंदसरिसा रमणीओ सुरसमो वेसो ॥ २२३४ ।। सीहासणे निसन्नो संपत्तो तह वि केवलं भरहो । जम्हा न बज्झवत्थू, विसुद्धभावस्स पडिबंधो ।। २२३५ ॥ ता जं पुढं तुमए, हिरिमइ ! सुस्साविए ! जहा भरहो । को एस जेण पत्तं, गिहिणा वि हु केवलन्नाणं ।। २२३६ ।। सो एस तुज्झ कहिओ, पत्थुयवत्थुम्मि जोयणाउ इमा । पत्तं केवलनाणं, विणा वि भरहेण तवचरणं ।। २२३७ ।। भरहस्स जो उ भाया, बाहुबली सो तहुग्गतवचरणा । संवच्छरं ठिओ वि हु केवललच्छि न संपत्तो ।। २२३८ ॥ मणसुद्धिअभावाओ, सो वि हु, लहुभाइअनमणवियप्पा । संजाओ से सुविसुद्धनाणविग्घो जओ भणियं ॥ २२३९ ॥ धम्मो मएण हुँतो, जं न वि सीउण्हवायविज्झडिओ। संवच्छरं अणसिओ बाहुबली तह किलिस्संतो त्ति ॥ २२४० ॥ मणसुद्धी अकलंका, जस्स पुणो बीयचंदलेह व्व । होउ तवो से मा वा, तह वि हु अहिलसियसंपत्ती ।। २२४१ ।। तो भणइ हिरिमई पुण, वि मत्थए अंजलिं करेऊण । मुणिनाह ! एवमेयं, किंतु इमं कहसु मह ताव ।। २२४२ ।। पत्तो केवलनाणं, जो भरहो सो तहेव गिहिलिंगो। किं पत्तो सिवठाणं, उयाहु समणत्तणं पत्तो ।। २२४३ ॥ तो कहइ मुणिवरो से, जइया सो केवलं समणुपत्तो । तइया आसणकंपो, जाओ सोहम्मसुरवइणो ।। २२४४ ॥ तो सो पउत्तओही, वियाणिउं तस्स केवलुप्पत्तिं । केवलिमहिमनिमित्तं, समागओ मणुयलोगम्मि ॥ २२४५ ।। भणइ य भरहं भयवं ! पडिच्छ तं दव्वलिंगमेत्ताहे । वंदित्ता जेण अहं, केवलिमहिमं तुह करेमि ॥ २२४६ ।। तो ववहारपवित्तीए कारणं दव्वलिंगमवगम्म । कयकिच्चो वि हु गिण्हइ, लिंगं सो देवयादिन्नं ॥ २२४७ ।। सयमेव पंचमुट्ठियलोयं काऊण साहुलिंगेण । नीहरिओ निरवेक्खो, सीहो व्व गुहाओ गेहाओ ॥ २२४८ ॥ दसहिं सहस्सेहिं समं, नरनाहाणं विमुक्कगेहाणं । पडिवन्नसमणलिंगाण तस्स पासम्मि भावेण ।। २२४९ ।। केवलमहिमा विहिया, सक्केणं तयणु वंदणापुव्वं । भरहस्स महामुणिणो, सेसा वि हु वंदिया सव्वे ।। २२५० ॥