Chandappahasami Chariyam

Author(s): Jasadevsuri, Rupendrakumar Pagariya, Jitendra B Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 182

१५१
चंदप्पहजिणजम्मवण्णणं जह जणओ तह जणणी जह जणणी तह य सग्गलोओ वि । हरिसभरनिब्भरंगो जाओ जिणनाहजम्मम्मि ॥ ३९४१ ॥ एवं भो पुन्नसेसा कलियसुहभवा के वि जायंति सब्भावा । माणुस्सत्ते वि पत्ते तिहुयणजणियच्छेरयम्भूयभावा । नाणासोक्खेक्कभागी नवरिमिह सयं किंतु सव्वो वि लोओ। होज्जा जाणं पसाया सयलसुहनिही किन्न पुन्नाण सज्झं ।। ३९४२ ।। एवंविहत्थस्स व सिद्धिहेऊ, जिणो चवित्ता वरवेजयंता । जाओ महासेणनरिंदगेहे, उयाहु संतो परकज्जसज्जा ॥ ३९४३ ॥ जे कारुन्नमही पसन्नहियया चेच्चा सकज्ज सया । कुव्वंती परकज्जमुत्तममई लोओवयारे रया । ते चंदाभजिणो व्व सारजसदेवुद्दामठाणच्चुया । एत्थं हुति समग्गसोक्खनिहिणो सन्नाणलच्छीहरा ॥ ३९४४ ॥ इइ चंदप्पहचरिए जसदेवंकम्मि सत्तमं पव्वं । उद्दिद्रुत्थं भणियं वोच्छं अह अट्ठमं एत्तो ॥ ३९४५ ।। (छ) (अट्ठमो पव्वो -) दोसुदयं थेवं पि हु न कुणइ पावग्गहं न अणुसरइ । चंदो त्ति तह वि वुच्चइ जयम्मि जो जयउ सो भयवं ।। ३९४६ ।। अह सो तिलोयनाहो मणोहराहारपोसियसरीरो । वड्ढइ निरुवमसुहकित्तिकंतिमइपयरिसगुणेहिं ॥ ३९४७ ॥ तत्तो य सुसमसुसमासमाणुभावम्मि कप्परुक्खो व्व । देवुज्जाणपहाणट्ठाणे वा पारियाओ व्व ॥ ३९४८ ॥ सुमणससंजणियसुहो विसिट्ठसउणगणसेविओ सययं । सुपसत्थखंधदेसो संजाओ जोव्वणाभिमुहो ।। ३९४९ ।। (जुयल) जलकेलिगयहयारोहणाइकम्मेहिं विविहरूवेहिं । अइसइयसयललोओ वट्टतो वरकुमारत्ते ।। ३९५० ।। वियसंतवयणकमलो विपसंतविसालनयणसयवत्तो । सयलंगोवंगसमुल्लसंतसोहाइ रायंतो ।। ३९५१ ।। सरयससिसरिसवन्नो मुहसोहा हरियपुन्निममियंको । मयलंछणंकिओ रूववरलक्खणलक्खियसरीरो ।। ३९५२ ।। सूरो व्व तेयवंतो, सोमत्तेण ससि व्व दिप्पंतो । गंभीरत्तेणं जलनिहि व्व थिरयाए मेरु व्व ।। ३९५३ ।। उद्धरिउं पिव नीसेसतिहुयणस्सावि पंकसंघायं । सरयरिउ व्व जिणिंदो कमेण पोढत्तमावन्नो ॥ ३९५४ ॥ (कुलय) अह महसेणनरिंदो कमरं नवजोव्वणम्मि वस॒तं । दटठणं अन्नदिणे चिंतइ हरिसद्धसियचित्तो ॥ ३९५५ ॥ जइ कारिज्जइ कह वि हु काण वि अणुरूवरायकन्नाण । पाणिग्गहणं कुमरो तो सव्वं लट्ठमिह होइ ।। ३९५६ ॥ स्वसिरि मह पुत्तस्स जेण निज्जियसमग्गतेलोक्का । सुरमणुयसुंदरी चित्तरयणचोरं व सोहागं ।। ३९५७ ।। जणजणियचमक्कारं च अणुवमं किंपि देहलायन्नं । गुणसमुदओ य एसो सोहइ न विणा कलत्तेण ॥ ३९५८ ॥ एत्थंतरम्मि हरिणा कओवओगेण ओहिनाणेण । नाऊण तयभिसंधिं आगंतूणं च भणियमिणं ।। ३९५९ ॥ भो भो महासेण महानरिंद ! जो एस तुह मणवियप्पो। सो उचिओ च्चिय तेलोक्कनायगे किं व नो जुत्तं ॥ ३९६० ॥ अणुरूवकन्नयंऽन्नेसणम्मि ता भयवओ अहं चेव । काहामि उज्जमं मा तमेत्थ पुण ऊसुओ होहि ।। ३९६१ ।। इय जंपिऊण नाहो सुराण सहसा अदंसणी हूओ । धरड् य महसेणनिवो पहिरिसिओ एरिसं हियए । ३९६२ ।। पयरिसपत्ताण न किं पि एत्थ पुन्नाण होइ हु असज्झं । अन्नह कह मह पुत्तो सेविज्जइ सुरवरेहिं पि ।। ३९६३ ॥ इय चिंतितस्सेव य सुहे मुहुत्तम्मि देवराएण । अणुरूवरायकन्नाण गाहिओ पाणिमह भयवं ।। ३९६४ ॥ नच्चंतसुरविलासिणिसमूहकरणंगहाररमणिज्जं । गायंतदेवगायणतालाणुगगाममुच्छणयं ।। ३९६५ ॥