Chandappahasami Chariyam

Author(s): Jasadevsuri, Rupendrakumar Pagariya, Jitendra B Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 185

१५४
सिरिचंदप्पहजिणचरियं
नारय ! गेण्हसु ताले तुंबुरु कुण जं च मंगलावसरे । उचियं रभे आरंभ रम्मनदृ सुराणंदं ।। ४०१९ ।। पुव्वाइ दिसावाला भो सव्वे धरह नियनियगइंदे । आरत्तिओत्थबहुतूरकोडिसहो जओ दुसहो ॥ ४०२० ।। नियनियदिसासु कयरक्खणुज्जमा मुयह अन्नविक्खेवं । भो अंगरक्खदेवा ! देवोऽवे होह जत्तपरा ।। ४०२१ ।। जस्स पहावा भुवणत्तयं पि एक्खिज्ज एस देविंदं । रक्खिज्जइ सो अन्नेहिं किंतु नीई परं एसा ।। ४०२२ ।। विन्नत्तिं कुण देविंददेवदूसंतपिहियमुहकमलो । रकं करेइ सक्कं पि सामिआसायणा जम्हा ।। ४०२३ ।। सक्कम्मि विन्नवंते सुरकज्जं कीस आउला होह । तुम्हेत्थ लोगपाला खणं पडिक्खेह भुवणगुरुं ॥ ४०२४ ॥ एए य दिसापाला नमंति सव्वे नमंतमणिमउडा । तुम्हाणाए जयपहुवयंतनियनियदिसासु इमे ॥ ४०२५ ।। भवणवईण वि इंदा एए चरमबलिमाइया सव्वे । पणमंति तुम्ह चलणे सेवावसरम्मि संपत्ता ।। ४०२६ ।। अट्ठासीइ गहेहिं समन्निओ अट्ठवीस रिक्खेहिं । तारागणकोडाकोडिसंजुओ एस चंदो य ।। ४०२७ ।। वंदइ चक्कुंकुसकमलकलससुपसत्थलक्खणंकिययं । तुह पायपंकयं पहु न नमइ को तिहुयणनयं वा ॥ ४०२८ ।। एसो य तुज्झ सेवं करेइ सूरो महापहुपहट्ठो ! निव्वाविय सयलतणू ण्हविओ तुह देहजोन्हाए ।। ४०२९ ॥ इय जो तिलोयनाहो सेविज्जतो तिलोयलोएण । चिट्ठइ खणमत्थाणे ता जं जायं तयं सुणह ।। ४०३० ।। को वि जराजिन्नतणू उत्तिणो जोव्वणन्नवं मणुओ। सव्वंगसिढिलबंधो अत्थाणमहिं समणुपत्तो ॥ ४०३१ ।। जोव्वणवणम्मि जो इंदियत्थचोरेहिं ताडिओ पुट्विं । वेगेण धावमाणो खेयाओवसासवाउलिओ ।। ४०३२ ।। तह पक्खलंत पाओ बहुहा जं निवडिओ कुठाणेसु । तेणेव भग्गदसणोहसुन्नदीसंतमुहविवरो ।। ४०३३ ।। सव्वत्तो वलिरेहाहिं जो य सोहइ अखव्व गहिराहिं । नेहालिंगियजरपिययमाइ नहराहिं व कयाहिं ।। ४०३४ ।। अंगेसु जस्स सियरोममालिया सहइ अंकुरालि व्व । जरवल्लीए अणवरयनयणजलसेयसित्ताए ।। ४०३५ ।। जोव्वणमएण परिचिंतियाइं पावाई जाई चित्तेण । तेहिं व जोऽणुभवई इहेव जम्मम्मि वेगल्लं ॥ ४०३६ ।। कह पेच्छस्सइ कह वा सुणिस्सए परपराभवे वुड्ढो । दिट्ठिसुईओ इय चिंतिउं व नट्ठाउ जत्तो य ।। ४०३७ ॥ आजम्मं चिय पावं काऊणं मुणियनरयवियणाओ। निधम्मो भीओ इव मणम्मि जो कंपए गाढं ॥ ४०३८ ॥ जो गरुयमरणपासायपढमभूमि व विस्ससारूवं । आरूढो हारवि भवविसविडविफलं पिव जो पत्तो वुड्ढभावमइविरसं । परिपागेण व अंगस्स जो सिढिलत्तमणुपत्तो ।। ४०४० ॥ वेरग्गकरो विउसाण सोयभूमी विमूढहिययाण । पयडमुदाहरणमणिच्चयाइ जो सयललोयस्स ।। ४०४१ ।। दिट्ठो य भगवया सो पोक्कारिंतो महंतसद्देण । हा रक्ख रक्ख सामिय ! तुह सरणमहं समल्लीणो ।। ४०४२ ।। एक्कं ता निहओ च्चिय जराइ अहयं परं च मह नाह !। भयकारणमइगरुयं जं जायं तं निसामेसु ।। ४०४३ ।। नेमित्तियपुरिसेणं कहिओ मह अज्ज रयणिसमयम्मि । अविहयगइप्पसारो मच्चू सव्वस्स अंतयरो ।। ४०४४ ।। सो तिहुयणेक्कसामिय तुह पेच्छंतस्स अज्ज मह होही । ता जइ ताओ न रक्खसि विहलं ते तिजयसामित्तं ।। ४०४५ ॥ जइ वि हु अंधो बहिरो वियलो निक्कल्लजीविओ य अहं । तह वि हु अज्ज वि इच्छामि जीविउं तुह पसाएण ।। ४०४६ ।।