Chandappahasami Chariyam

Author(s): Jasadevsuri, Rupendrakumar Pagariya, Jitendra B Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 198

१६७
चंदप्पहजिणस्स केवलनाणोपत्तिवण्णणं तस्स तले उवविट्ठो सामी पुव्वन्हकालसमयम्मि । फग्गुणबहुले सत्तमि तिहीए अणुराहनक्खत्ते ।। ५२६४ ।। छठेणं भत्तेणं विसुज्झमाणो विसुद्धलेसाहिं । पत्तो अउव्वकरणं जीवेण अपत्तपुव्वं जं ॥ ५२६५ ।। ठाउं अंतमुहुत्तं तहियं अनियट्टिकरणमणुपत्तो । आरुहइ खवगसेढिं नियजीवुल्लसियवरविरिओ ।। ५२६६ ।। सुक्कज्झाणहुयासणपलीवियासेसघाइकम्मवणो । अक्खयमउलमणंतं तो पावइ केवलन्नाणं ॥ ५२६७ ।। तस्स य रिद्धीए वन्नणम्मि को होज्ज एत्थ ससमत्थो । तेएण जस्स सव्वे विणिज्जिया भाणुमाई वि ।। ५२६८ ॥ जओ भणियं - चंदाइच्चगहाणं पहा पयासेइ परिमियं खेत्तं । केवलियनाणलंभो लोयालोयं पयासेइ ।। ५२६९ ॥ तत्तो नहम्मि अकराहयाओ सुरदुंदुहीओ वज्जति । निवडइ य पुप्फवुट्ठी अणब्भवुट्ठि व्व गयणाओ ॥ ५२७० ।। वत्तारमंतरेण वि गयणे जयजयरवो य उच्छलिओ । पूरिन्तो दिसविवरं जणमणसवणाण सुहजणणो ॥ ५२७१ ॥ गज्जइ तह आयासं जलहरपरिवज्जियं पि दीसंतं । हेउं विणा वि जायं तह तेयमयं जगं सव्वं ॥ ५२७२ ।। निच्चंधयारतमसा नरयावासा जिणेहिं जे दिट्ठा । तेसु वि खणमुज्जोओ जाओ णं उग्गए सूरे ।। ५२७३ ।। सीहासणाई चलियाई चरणकिंकिणिरवेण बिंति व्व । इंदाण जाह तुरियं चंदप्पहनाणमहिमत्थं ॥ ५२७४ ॥ नाऊण केवलं जिणवरस्स सक्को सुघोसघंटाए । पुव्वं व मेलिऊणं सुरासुराई जणं सव्वं ॥ ५२७५ ।। संपत्तो जिणपासं तेण समं तयणु सव्व देवा वि । दूराओ च्चिय पणमंति जयजयारावभरियजया ।। ५२७६ ।। तो मंदारमणोरमनमेरुमणहरममंदसंताणं । घणपारियायपरिमलआयड्ढियभमिरभमरउलं ।। ५२७७ ।। सिरिचंदप्पहसामियपयपंकयजुयलसम्मुहा होउं । मुंचंति कुसुमवुट्ठि मुट्ठिं च विचित्तरयणाण ॥ ५२७८ ॥ (जुयल) तत्तो थुणंति जयजय चंदप्पहतित्थनाह ! कहणु तए । तरिओ भवोयही जत्थ तिहुयणं सयलमवि बुडं ।। ५२७९ ॥ भंजंति जत्थ नियमं सीलं सिढिलंति तवमवि मुयंति । अन्नेसि पि गुणाणं कुणंति हाणिं सुजइणो वि ॥ ५२८० ।। अप्पडिमल्लो भुवणेक्कमल्लविजिओ तए च्चिय समोहो। मोत्तूण केसरि को हरेज्ज माणं गयाणऽहवा ।। ५२८१ ।। (जुयलं) सरनरतिरियाणं पि ह जे तल्ला जे य अंतविरसा य । मच्छं च विसतरू इव जणंति जे रागजुत्ताण ।। ५२८२ ॥ दुग्गइमहंधकूवम्मि जे य पाडिंति कुवियसत्तु व्व । ते वीयराय विसया निव्विसया इह कया तुमए ॥ ५२८३ ॥ (जुयल) उस्सुत्तंति जणं जाइ अत्थकज्जेण तह हरंति सया । सा निव्वुई च लोयाण ताई वेसामयाइं व ॥ ५२८४ ॥ कुमयाइं इंदियाणि य नाणंकुसवसगयाइं काऊण । तुमए च्चिय सुपहे ठावियाई मयगलकुलाई व ॥ ५२८५ ॥ जुयलं कलुसंति मणं कायं कसंति सेओमयं सिवं च सया। चोरिन्ति तेण तुमए तिहुयणवेरि त्ति काऊण ।। ५२८६ ।। निक्कारणजयबंधव खंतिप्पभिई पहाणसत्थेहिं । एए हया कसाया जाण सया सा भवुप्पत्ती ॥ ५२८७ ॥ (जुयल) तुज्झ अकिंचिकर च्चिय संजाया जिणवरिंद उवसग्गो । जं च परीसहतिमिरं तं चंदं कह परिभवेज्जा ।। ५२८८ ॥ आसवसिंधुपवाहो न प्पविसइ तुज्झ जिय तलायम्मि । संवरपालीबंधे दढम्मि निव्वत्तिए तुमए ।। ५२८९ ।। पत्तो च्चिय तुह जिणवर ! न कम्मबंधो अहेउओ होइ । संसारे एस जओ जायइ जम्माइदुक्खफलो ।। ५२९० ॥