Chandappahasami Chariyam

Author(s): Jasadevsuri, Rupendrakumar Pagariya, Jitendra B Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 169

१३८
सिरिचंदप्पहजिणचरियं
एवं चिंतंतीए तीए आणंदनिब्भरमणाए । जा जंति कइ वि दियहा, तावण्णदिणम्मि रयणीए ॥ ३५८१ ।। पेच्छइ पच्छिमजामे धवलहरुच्छंगसंगए रुइरे । सुत्ता सुहसयणिज्जे कमेणिमे चोद्दस वि सुमिणे ।। ३५८२ ।। (कुलयं) सुरसेलतुंगदेहं, सरयब्भसमापहं महाहत्थिं । पासइ सुररायगयं व सजलजलवाहगज्जिरवं ।। ३५८३ ।। पायसुसोहं पि हु पुट्ठिवंसय सेयवन्नमुत्तुंगं । पेच्छइ वसहं सुविभत्तसिंगरुइरं हिमगिरिं व ।। ३५८४ ।। पंचाणणं व पंचमिचंदकलारुइरदाढमुहसोहं । लीलायंतं पप्फुल्लकेसरं नियइ सियकतिं ।। ३५८५ ।। करजुयलकलियकोमलकमलजुयं कमलवासिणिं देविं । पेच्छइ दोपासट्ठियकरिकरकुंभेहिं सिच्चंतिं ॥ ३५८६ ॥ देवदुमकुसुमदामं परिमलमिलियालिबहलझंकारं । अवलोयइ नहदेसत्थमाहवंतं व भुवणगुरुं ॥ ३५८७ ॥ जोन्हाजलविमलीकयभवणयलं चंदमंडलमुयारं । निज्झाइ चंदवयणा, निहयतमं पुन्नमकलंक ।। ३५८८॥ दोसंधयारदारणपरायणो जस्स फुरइ किरणोहो । उदयंतं तं पासइ, सहस्सरस्सि जयप्पयडं ॥ ३५८९ ॥ पडुपवणुप्पाडियधयवडग्गहत्थेण वेजयंताओ । अवयरणत्थं एत्थं जिणस्स चिंधं च जो कुणइ ।। ३५९० ।। मणुयभवमवयरंते जणम्मि लोयस्स मोक्खकामस्स । तं अवलंबणदंडं, व पासइ सा महंतझयं ।। ३५९१ ।। (जुयल) कंकेल्लिपल्लवुच्छइयवयणमुप्फुल्लपंकयनिहाणं । निम्मलसलिलनिहाणं पलोयए कलसजुयलं च ॥ ३५९२ ॥ पप्फुल्लपउमवयणं नीलुप्पललोयणं सरं नियइ । लायन्नामयभरियं अप्पं पिव कंबुगलदेसं ॥ ३५९३ ॥ जो पुरिसोत्तमवासो, जत्थ य लच्छी पकाममभिरमइ । तं सव्वरयणठाणं, पेच्छइ जलहिं नियपियं व ॥ ३५९४ ।। पणवन्नरुइररयणोहकंतिविच्छुरियनहयलाभोयं । अंबरयलाओ नियगिहमुविंतमह पासइ विमाणं ॥ ३५९५ ।। घणकिरणबाणनियरं किरतयं अप्पणो व्व रक्खट्ठा । देवी पहट्ठचित्ता पलोयए रयणरासिं च ।। ३५९६ ॥ धूमविमुक्कं जालाकलावलियं महंधयारं च । संजणियपहरिसुक्करिसमह सिहिं नियइ सा देवी ।। ३५९७ ।। एवं चोद्दससुमिणे अदिट्ठपव्वे पलोइऊणेसा । पडिबुद्धा घणरोमंचमुव्वहंती सरीरम्मि ।। ३५९८ ।। नीसेससत्थपरमत्थनाणिणो नियपइस्स पामूलं । गंतूण तओ साहइ, जहदिढे सव्व सुमिणे सा ।। ३५९९ ।। सोऊण तो नरिंदो हरिसवसुल्लसियबहलरोमंचो । पप्फुल्लवयणकमलो, आभासइ पिययम एवं ॥ ३६०० ॥ सुयणु ! तुम चिय धन्ना, जीए एवंविहा महासुमिणा । दिट्ठा समग्गकल्लाणहेउणो सयललोयस्स ।। ३६०१ ॥ एएहिं सूइओ देवि ! तुज्झ पुत्तो स को वि संभविही । न परं तुज्झ व मज्झ व तिजयस्स व जो सुहेक्ककरो ॥३६०२।। एत्तो च्चिय फलमउलं, सुंदरि ! सुमिणावलीए एयाए । पत्तेयं कीरतं मए तुमं सुणसु उवउत्ता ।। ३६०३ ।। जो करिराओ दिट्ठो, तत्तो तुह पुत्तओ तिहुयणस्स । होही उत्तमसत्तो वसहाओ धम्मधुरधवलो ।। ३६०४ ।। तिजगुत्तमविक्कमसारभायणं सिंहदरिसणाओ य । सिरिअभिसेया देविंदनिवहजोग्गाभिसेयपयं ।। ३६०५ ॥ सुरकुसुमदामओ पुण, सयलदिसापयडसुरहिजसपसरो । पडिपुन्नरयणिनाहाओ सयलभुयणस्स सुहहेऊ ॥ ३६०६ ।। दोसंधयारमहणो, अहवा भव्वारविंदबोहयरो। आइच्चाओ धयाओ, गुणेहिं तेलोक्कविक्खाओ ।। ३६०७ ॥ पुन्नेक्कभायणं पुन्नकलसदिट्ठीओ लक्खणनिही वा । तन्हावोच्छेयकरो सरोवराओ विसालच्छि ! ॥ ३६०८ ।।