________________
[ 2 ]
પ્રભાવિક પુરુષે સુધર્મારવાસી–જબ! અથીને વ્રત અપાય એમાં નવીનતા નથી, છતાં તારી અડગતા અને સમજાવવાની શક્તિએ જ આ આત્માઓના હદય ઉજાળી નાખ્યા છે. જનતાને આશ્ચર્યમાં ગરકાવ કરી મૂકી છે. અને પેલા પાંચસે ચોરોના જીવનમાં પણ ચમત્કારિક પલટો આ છે. એ સર્વ દીક્ષા લેવાના હોઈ તેં તારા જીવન સાથે બીજા પાંચસે છવીશ આત્માના જીવન સુધાર્યા છે.
જબૂમાર–પ્રભો ! એ પાંચસો ચોર શું પ્રવ્રજિત થશે?
સુધર્માસ્વામી–જબૂ! જરૂર તેઓ સાધુ બનશે અને મારી પાટ પર જેમ તું આવીશ તેમ તારી પાટ પર એ ચેરનાયક પ્રભવ આવશે.
પર્ષદાગણમાંથી અવાજ ઊઠ–અહો!અદ્દભુત, અતિ અદ્દભુત.
દિક્ષા ગ્રહણ કર્યાના એ પવિત્ર દિવસને આજે વર્ષના વહાણા વાયા છે. સાધુ મહારાજના સ્વાંગને ધારણ કરી, પૃથ્વીતળ પાવન કરતાં મુનિપુંગવ જંબૂ કેટલીયે વાર રાજગૃહીમાં, એની પાંચ ગિરિમાળામાં અને વિદ્યાના કેન્દ્રસમા નાલંદાપાડામાં વસવાટ કરી ગયા છે, ચાતુમાંસ પણ રહી ગયા છે, છતાં એ કાળે પિતે છઘસ્થ હતા અને માથે ગુરુ એવા ગણધર મહારાજનું શિરછત્ર હતું. ગુરુની હાજરીમાં શિષ્યની શક્તિના દર્શન જવલ્લે જ થવાનો પ્રસંગ આવે છે. કદાચ આવે તે વાદળની શ્રેણીમાં ઢંકાયેલી સૂર્યની ઝાંખી પ્રભા જે જ ઝાખ જણાય. વિનયવંત શિષ્ય એથી વધુ આગળ જાય જ નહીં. “ગૌતમસ્વામી” કહેનાર તે ઘણા મળશે પણ “હે
