________________
[ ૧૬૬ ]
પ્રભાવિક પુરુષો : કેટલાક તે રફુચક્કર થઈ ગયા. કેટલાક એશિયાળા બની પગે પડ્યા. યજમાનના નેત્રમાંથી ઝરતો તાપ શાસ્ત્રીજી ન સહી શક્યા. ગળગળા સાદે તે બેલી ઊડ્યા.
ભટ! યાર્થભ નીચે શ્રી શાંતિનાથની પ્રતિમાવાળી મંજૂષા છે. એનાથી ઉપદ્રવનું શમન થાય છે. એ મૂર્તિ વૃદ્ધપરંપરાથી મને પ્રાપ્ત થઈ છે. એથી વિશેષ હું નથી જાણતે.”
સ્થભે બાંધેલા બોકડાનું બંધન શય્યભવે તલવારના ઝટકે કાપી નાખ્યું. અશ્વને છોડી મૂકવાનો હુકમ કર્યો. પશુઓ બંધનમુક્ત થતાં જ વનના માર્ગે વળ્યા. ધૂપ દી મંજૂષા બહાર કઢાવી. તે ઊઘડતાં જ પ્રશમ રસથી ભરપૂર મૂર્તિ નિહાળી. જલમંદિરની સ્મૃતિ તાજી થઈ. એ માટે કંઈ પૂછવા મંડપ તરફ નજર કરે છે તે ત્યાં તે કઈ ન મળે! તલવાર ફેંકી દઈ મંજૂષાને સાથે લઈ, અંતરના કોઈ અગમ્ય ભાવથી પ્રેરાઈ એ પોતે મુનિયુગલવાળી દિશામાં આગળ વધે-તેમની પાસે જવા ચાલી નીકળ્યો.
૫. જિજ્ઞાસુ હૃદય
“ગયા ધામથી ૨૫ માઈલ પૂર્વે વિધ્યાચલની છેલ્લી કડીરૂપ પાંચ સુંદર ટેકરીઓ આવેલી છે. ગૃધ્રકૂટ, બષિગિરિ, વેપાર, વિપુલ અને પાંગિરિ એ આ ટેકરીઓના બૌદ્ધકાળના પ્રચલિત નામે છે. એમની વચ્ચે એક નાનું સરખો સમતલ પ્રદેશ આવે છે ને તે ટેકરીઓમાંથી વહેતી ત્રણ નાની નાની સરિતાઓથી પ્લાવિત થાય છે. દઢ કુદરતી રક્ષણ, અપ્રતિમ પ્રાકૃતિક સૌંદર્ય અને વિપુલ જળથી પરિપૂર્ણ આ અદ્વિ