________________
[ ૩૧૪ ]
પ્રભાવિક પુરુષના :
મારી વાત સાંભળતાં મળી જાય તેમ છે. એ સારુ તા હું અહીં આવ્યા છે. ” એમ કહી ભદ્રશંકર વરાહમિહિરના આગમન બાદ જે બનાવ ભજવાઈ ગયેા હતા તે અક્ષરશ: વર્ણવી મતાન્યા. એમાં આચાર્ય શ્રી યશેાભદ્રસૂરિના પ્રસંગ પણ એક કરતાં વધુ વાર આવી ગયા. એ વર્ણન સમાપ્ત કરતાં તેણે જણાવ્યું કે—“ હવે વડીલ ભાઇ પુરાહિત પદ સંભાળી શકે તેવી શક્તિ ધરાવતા થઈ ગયા છે, બાકી મારી ઇચ્છા માતુ શ્રીની તબિયત ઠીક થયે, મેાટાભાઈને ગૃહસ્થાશ્રમી બનાવી પધારેલ વિદ્વાન સંતના ચરણમાં વસવાની અને જ્ઞાનાન કરવાની છે. એમનામાં વિદ્વત્તા તા છે જ પણ સાથે અભિમાનને છાંટા સરખાય નથી. ક્ષમા–શમતા આદિ ગુણેાથી મારું હૃદય તેમના પ્રતિ પ્રથમ પરિચયે જ આકર્ષાયુ હતું. અને હવે તા આ આકષઁણુ અતિ દૃઢ બધે બધાયુ છે. આવા પરોપકારીને સહવાસ પૂરા ભાગ્ય હાય તા જ પ્રાપ્ત થાય. મુખમાં આવેલ કવલ કેણુ ગુમાવે ? ”
“ ભદ્રશંકર ! તેં પણુ ચાગ્ય અવસરે હાજરી આપી. અમે આ વેળા નૂતન વર્ષના કાર્યક્રમના વિચાર કરતા હતા. અમે એ વિદ્વાન સૂરિને પધારવાનું આમ ત્રણ રાજ્ય તરફથી માકલશું, છતાં તારા અતિથિ છે એટલે ખાસ આગ્રહ કરજે. જ્ઞાનીના જ્ઞાનના લાભ લેવા એ તેા જીવનના લ્હાવા છે. ’’
વાચક અગાઉ જોઇ ગયેલ પ્રસંગ આ વાતને આભારી હતા એમ સહજ સમજી શકાશે. હવે આગળ શુ બને છે તે જાણવા તત્પર અનજે.
X
*
X
