________________
1 ૨૮૦ ]
પ્રભાવિક પુરુષ : જે વાર્તાલાપ થઈ રહ્યો છે એમાં પણ એ વાતને નિર્દેશ સૌ-પ્રથમ થઈ ચૂક્યા છે.
જુમતિ–ગજનાના નાદ પુનઃ પુન: થતાં હોવાથી નજદિકમાં જ એ વિકરાળ પ્રાણુઓને વસવાટ હોવું જોઈએ. આપણે કાળજીપૂર્વક ડગલાં ભરવા જોઈએ.
તીશભદ્રની નજર સામેની ગીચ ઝાડી તરફ હતી અને ત્યાં કંઈક હલચલ જોતાં જ તેનાથી બૂમ પડાઈ ગઈ. ગુરુદેવ !
–શે, જરૂર એ ઝાડીમાં સિંહની વસ્તી છે. એ આ તરફ ડગલાં માંડતે જણાય છે. બાજુ પર રહેલી સરિતા પ્રતિ એ પાણી પીવા જઈ રહ્યો હોય
તશભદ્ર મુનિની ભીતિજનક વાણીએ નંદન સાધુને ક્ષુબ્ધ બનાવ્યા. તેમના ચહેરા પર ભયની કાલિમા પથરાઈ ગઈ. ગુરુદેવના મુખારવિંદ પ્રતિ તે મીટ માંડી રહ્યા.
સંભૂતિવિજય મહારાજ ઊભા રહ્યા. જે દિશા તરફ શિષ્ય તીશભદ્રની આંખે ખેંચાઈ હતી તે તરફ ઘડીભર જોઈ રહ્યા. પછી ધીમા છતાં દઢ સાદે બોલ્યા. એ વેળા તેઓશ્રીના ચહેરા પર પૂર્વે વર્તતી હતી તેવી જ તેજસ્વિતા પ્રસરી રહેલી દષ્ટિગોચર થતી હતી, ભયની વિહવળતાની પંચમાત્ર અસર જણાતી નહતી. આ પ્રકારના પ્રબળ માનસની છાયા વાણમાં પણ ઉતરી હતી. નિગ્ન શબ્દ જ એની સાબિતી આપી રહ્યાં હતાં–
વહાલા શિષ્યો ! લેશ માત્ર ગભરાવાની જરૂર નથી. તીશભદ્દે જે ભયની આગાહી કરી છે એ દિશામાં દષ્ટિ ફેંકતા મને માલૂમ પડયું છે એને સાર તારવીએ તે એ જ નીકળે