________________
પટ્ટધર બેલડી :
[ ૩૦૩ ] અહીં એકત્ર થયેલ શ્રોતાગણના મોટા ભાગનું માનસ શક્તિ અનુસાર પિછાની લઈ, જ્ઞાની ભગવંતનાં વચનોમાંથી મારી દષ્ટિએ સારરૂપ તારવણી કરી, શક્ય સરલતાથી રજુઆત કરી છે. એ સો કોઈના આમ શ્રેય અર્થ થાવ એ જ અભ્યર્થના છે.” - આચાર્યશ્રીનું વક્તવ્ય સમાપ્ત થતાં જ રાજવીએ ઉપસંહાર કરતાં જણાવ્યું-“વિદ્વાન પુરુષોની ગેઝી સાચે જ અપૂર્વ કલ્યાણરૂપ છે. આજના માંગલિક દિવસે પ્રજાજનોએ અવનવું જ્ઞાન પ્રાપ્ત કર્યું છે. એમાં પણ આપણા આંગણે પધારેલા શ્રમણપુંગવે સાદી ભાષામાં જે અમૃતપાન કરાવ્યું છે એ આપણું માટે નવું હેઈ, પ્રગતિને કેઈ અનેરો પયગામ પહોંચાડે છે. આત્મા કયાં તો ઊંચી કોટિએ પહોંચતા પ્રભુને પૂર્ણ ભક્ત બને છે અથવા તે પ્રકૃતિને છેડો ફાડતાં શૂન્યમાં ભળી જાય છે. એ પૂર્વે થયેલી વિદ્વાનોની ચર્ચામાંથી નીકળતો વનિ છે, પણ આજે આપણે નવીન અતિથિએ એમાં એક નવી ભાત પાડી છે. આત્મા ધારે તે માત્ર મહાત્મા જ નહિં પણ પરમાત્મા બની શકે છે, એમ તેઓ કહે છે. સાથે એમ પણ જણાવે છે કે મુક્તિ એ શુન્ય દશા નથી પણ સંપૂર્ણ આનંદમય દશા છે. આમ આજે નવી દિશાના-નૂતન વિચારસરણનાં દ્વાર ખુલ્યાં છે. એ માર્ગ ખેડવા જેવું છે. મારી તેઓશ્રીને પ્રાર્થના છે કે મારા નગરમાં તેમજ આ તરફના પ્રદેશમાં તેઓ એ જ્ઞાનને પ્રચાર કરે. અલબત્ત, ભદ્રશંકર સાથેની વાતચીતથી મારા જાણવામાં આવ્યું છે કે તેમને કડક આચારનું પાલન કરવું પડે છે એટલે મારી સૂચનાને અમલ કરવામાં ઓછી અગવડ ન ગણાય, છતાં હું એટલી ખાત્રી આપું છું કે મારાથી બનતી દરેક સગવડ હું તેઓશ્રીને કરી આપીશ.