________________
પટ્ટધર-બેલડી :
[ ૩૦૯ ]. હે વત્સ! તને દર્શન કરાવું.” સૂરિજી બેલ્યા અને આગળ કહેવા માંડયું કે “ભાગ્યવાન! એ સારુ હું જે કંઈ કહું તે તારે એક ચિત્તથી સાંભળવું પડશે તેમજ એ પ્રમાણે વર્તન કરવું પડશે. સંસારમાંથી વિદાય થઈ ગયેલા આત્માના દર્શન કંઈ સહેલાં નથી પડ્યાં ! એ માટે પણ વિધિવિધાન જરૂરી છે. ”
મહારાજ સાહેબ! આપ જે કંઈ કહેશે તે હું કરીશ. ફત મને એક વાર પિતાશ્રીનું મુખ જોવા મળે તેમ કરો.”
“જે ભાઈ! તું વેદાન્તને અભ્યાસી છે. એમાં કહેવામાં આવ્યું છે કે-દુનિયામાંનાં સર્વ પદાર્થો ચલ-વિચલ સ્વભાવના છે. જે સવારે દેખાય છે તે મધ્યાહુને જોવામાં આવતું નથી અને એ બપોરના દશ્યનું પરિવર્તન સંધ્યા કોઈ જુદી રીતે જ કરી વાળે છે! “રાજે જ સંવારે, ધર્મ પ રિ રિશ્ચન્મા” કહેલ છે તે કંઈ ખોટું નથી. એ ધર્મ તે આત્મધર્મ છે. આ ઘર, પેલા વાડી બંગલા, બજારમાં ચાલી રહેલ વણજવેપાર, રાજદરબારમાં થઈ રહેલી મસલત અને રોજના ક્રમમાં એકધારે ભાગ ભજવતાં ખાન-પાન કે આનંદ-વિલાસ એ શાશ્વત દશાવાળાં નથી. અરે! આ આપણું શરીર પણ નાશવંત છે. જે કોઈ પદાર્થ અમર હોય તો તે એક માત્ર આપણે આત્મા જ છે. એ આત્માને શસ્ત્રો છેદી શકતા નથી અને અગ્નિ બાળી શકતો નથી. આવરદાને છેલ્લે ઘંટ વાગતાં જ એ એના વર્તમાન ળિયાને ત્યાગ કરે છે. સંચિત કરેલ અસદુ કમાણીના પ્રમાણમાં નો અવતાર ધારણ કરે છે. દેહ બદલાય છે. શરીર જુદા પ્રકારનું મળે છે પણ આત્મા તે એને એ જ રહે છે. આ પ્રકા૨ને ફ્રેમ જ્યાં
