________________
પટ્ટધર બેલડી :
[ ૨૮૧ ] કે આપણે જે માર્ગે જઈ રહ્યા છીએ એમાં કેશરીસિંહને ભેટે થવાને ચેખો સંભવ છે. સામેની ટેકરી કંઈ ઝાઝી દૂર નથી. ઝાડીમાંથી કઈ પળે છલંગો ભરતે વનરાજ પિતાને પંજે આપણા પર લગાવશે એ કલ્પવું મુશ્કેલ છે અને ડાકિયા કરી રહેલા એ મરણ ભયમાંથી ઉગરવાને કઈ રસ્તો મારી નજરે આવતો નથી. અત્યારે તો એક જ સલાહ આપવી ઉચિત છે અને તે એ જ કે–
નિર્ભયતા ધારણ કરી, સાગારી અનશન આદરી, કાયાત્સર્ગમાં ઊભા રહી જવું અને પ્રભુશ્રી મહાવીરે કહેલા ચાર શરણ ગ્રહણ કરવા.'
નીતિકાર કહે છે કે-જ્યાં લગી ભય ને સામે આવ્યું ન હોય ત્યાં લગી એને ટાળવાના ઉપાયો કરવા એ બુદ્ધિમત્તાનું લક્ષણ છે પણ જ્યાં એની દુંદુભી ચક્ષુ સામે બજી રહી હોય ત્યાં એક જ ઉપાય લે અને તે એ કે નિડરતાથી તેને સામનો કરવો.
શાસ્ત્રકાર જણાવે છે તેમ જે કંઈ સારો યા ન અનુભવ સુખદુ:ખ સંબંધી પ્રાપ્ત થાય છે એ સર્વમાં નિમિત્તભૂત આત્માનું પિતાનું પૂર્વ સંચિત “ક” ” જ છે. આપણે એ કર્મને જડમૂળથી ઉખેડી નાંખવા આ સ્વાંગ લીધો છે એટલે ભય જેવી ચીજ આપણા જેવા સાધુઓના જીવનમાં સંભવતી જ નથી, છકાયના જીવોને અભય આપવાની પ્રતિજ્ઞાવાળા આપણે શ્રમ, ખરેખર નિર્ભયતાના સાચા પ્રતીક સમા છીએ. અલબત આપણા રૂંવે રૂંવે અહિંસા પરિણમી હોય તો અહિંસાપ્રતિષ્ઠાવાં તત્તધી ત્યા જેવું જ સંભવે. જ્યાં