________________
પટ્ટધર મેલડી :
[ ૨૯૩ ] એણે સાંભળવા મુજબ નાલંદામાં રહી ઠીક અભ્યાસ કર્યા. ઘરમાં હું એકલે પડ્યો. પિતાશ્રીના રાજના ટાણાથી મને અભ્યાસ કરવાની મેડી મેાડી પણ ઇચ્છા ઉદ્ભવી. મેં મારી વિચાર વડિલે। સમક્ષ મૂકયા, પણ ઘરમાં એક પુત્ર તા જોઇએ તે. વૃદ્ધાવસ્થામાં પ્રવેશી ચૂકેલા માસેાના દેહના શા ભરેાસા ? એ કારણે મારા પ્રસ્તાવ ઊડી ગયા. મને એ વાત ન ગમી. તક સાધી કહ્યા વિના હું નીકળી પડ્યો. ભ્રમણ કરતા દેશદેશનાં પાણી પીતેા અને નવા નવા અનુભવ મેળવતા કાશી પહોંચ્યા. ત્યાં વસતા ભૂદેવાની મહત્તા જોઇ હું છ જ થઇ ગયા. પ્રેમાં જ્યાતિષશાસ્ત્રના પારગતાના બહુમાન હૃદ ઉપરાંત થતાં જોઇ મારું મન એના અધ્યયન પ્રતિ સવિશેષ ખેંચાયુ. એક આશ્રમમાં રહી મેં' અભ્યાસ શરૂ કર્યા. થાડા દિવસે પુડુંવનમાં સુખસમાચાર પણ પાઠવ્યા. આમ વર્ષો વિતવા લાગ્યાં. અધ્યયનરૂપી શકટ આગળ વધવા માંડ્યુ, પણ અચાનક એક દિવસ પિતાશ્રીને પક્ષઘાત થયાના સમાચાર પુ^વન નગરથી માકલેલા માણુસે આવીને આપ્યા. સાથે એમ પણ કહ્યું – મજા માણુસને રાજગૃહીમાં દાડાવ્યેા છે ભાઈને એલાવવા, તમેા જલ્દી મારી સાથે નીકળીને ચાલા. પિતાશ્રીને તમારા ચાલી આવ્યાથી ઘણું દુ:ખ થયુ છે. પથારીમાંથી આ વેળા ઊઠે તેમ લાગતું નથી.
>
“ આ દુ:ખદાયી સમાચારથી મારું અધ્યયન અટકી પડ્યું. પેલા માણસને તરત જ હું આવી પહેાંચું છું, એવા સમાચાર આપવા સારું વિદાય કર્યો અને હું જલ્દી કામ લાગ્યા. એમ કરવામાં થડા દિવસ ગયા. મને સુખદનની પ્રમળ ઈચ્છા હૈાવાથી માગે પણ
આટોપવા પિતાશ્રીના ઝડપ ચાલુ