________________
[ ૧૯૨]
પ્રભાવિક પુરુષ : મનક–“પિતા અને પૂજ્ય ગુરુ, એમ ઉભયપદધારી આપ જે કહો છો તે મારે કબૂલ છે. માત્ર મારી જનનીવાળી વાત મૃતિપટમાંથી અદશ્ય થવી ન જોઈએ—એ તરફ આપશ્રીના કદમ એક વાર અવશ્ય થવા જોઈએ એટલી જ પ્રાર્થના.” પછી મનક સહિત આચાર્ય ઉપાશ્રયે આવ્યા.
પટ્ટશિષ્ય એવા યશોભદ્રજીને દીક્ષાવિધિને અંગે સૂચના આપી, નવિન શિષ્યને પ્રાથમિક તૈયારી કરાવવાની ભલામણ કરી, પતે આવશ્યકવિધિમાં લીન થયા.
પછી સૂરિએ ચૌદપૂર્વમાંથી નિચેડરૂપે નવનીત સમા દશવૈકાલિકસૂત્રની રચના કરી. દૂધમાંથી જેમ માખણ કાઢવામાં આવે તેમ એ સૂત્રની સામગ્રી જુદા જુદા પૂમાંથી આચાર્ય શ્રીએ ઉદ્ધરી હતી એટલે દશવૈકાલિકસૂત્ર સાચે જ નવનીતરૂપ હતું. એ તૈયાર કરવામાં મનકની આયુઅવધિ નિમિત્તરૂપ હતી. ચૌદપૂર્વધર આ પ્રકારની રચના કારણ–સદ્દભાવે કરી શકે છે. દશવૈકાલિકસૂત્રનું સર્જન કરી અહર્નિશ સૂરિજી એનું રહસ્ય મનક મુનિને સમજાવવા લાગ્યા. મનકમુનિ પણ દૃઢ શ્રદ્ધાથી એનું પાન કરવામાં એકચિત્ત બન્યા. અભ્યાસમાંથી પરવારતાં જ પિતાથી દીક્ષા પર્યાયે મેટા એવા સર્વ સુનિરાજોની
શ્રષા કરવા દેડી જતાં. વિનયમાં જરાપણ ખામી આવવા દેતા નહીં. થોડા દિવસમાં તે સૌ મુનિની જીભે મુનિ મનક રમવા લાગ્યા. કઈને કઈ ચીજની જરૂર જણાતાં “મનક” નામને સાદ સંભળાય ત્યાં તો એ લાવીને મનક મુનિ હાજર થાય. આ વિનીત શિષ્ય કેને ન ગમે ? એ સર્વનું પ્રીતિ પાત્ર બને એમાં નવાઈ પણ શી?