________________
-
-
-
પટ્ટધર બેલડી :
[ ૨૫૭ ] સૂત્રધાર છો. મેં રજેરજ બાતમી મેળવી છે. તમારા સરખા વેદપાઠીએ મશાલ પકડીને એ અહિંસાના ધવજધારીઓ મારફત આપણા પવિત્ર વેદધર્મની નિંદા કરાવવાને ધધ આરંભ્ય છે. પેટ ચોળીને શૂળ ઊભું કર્યું છે.”
શંભુપ્રસાદ-“અરે ! આ તે કાગનો વાઘ બનાવી દીધા જણાય છે ! એક વિદ્વાન પિતાની માન્યતા જગતના ચેકમાં રજૂ કરે, રુચિવાળા કિંવા જિજ્ઞાસુ એ શ્રવણ કરે અને એમાંથી જે ગ્રહણ કરવા જેવું જણાય તેને અમલ કરે એ રીતે સ્વજીવન ઉન્નત બનાવે. એ શું ખોટું કામ છે? એમાં અન્ય પર જોરજુલમની કે એના માર્ગમાં આડ ઊભી કરવાની વાત જ ક્યાં છે ?
છે જ્ઞાન પ્રત્યે પ્રેમ રાખવો અને એ ઉમદા ગુણ જેનામાં હોય તેનું બહુમાન કરવું એ બ્રાહ્મણને ધર્મ નથી
“બાળકની પણ હિતની વાત સાંભળવી અને નીચ પાસેથી પણ વિદ્યા ગ્રહણ કરવી એ નીતિશાસ્ત્રની શિક્ષા નથી ? THI: પૂનાથાન” જેવા સૂત્ર વેદધર્મના અનુયાયીન નથી તે કેના છે ? ઇદ્રભૂતિ ગૌતમ કે પટ્ટધર સુધર્મા અથવા તો અંકપિત કે મોર્યપુત્ર એક કાળે કેના ઘરનાં હતાં? એ બધાં આપણા દ્વિજ સમુદાયમાંના કે બીજી કઈ જ્ઞાતિનાં ? દૂર શા સારું જાઓ છે ? હજુ ભટ્ટ શયંભવ તે મેજુદ છે. મેં અને પંડિત સયુપ્રસાદે એ આચાર્યોનાં માત્ર બે જ પ્રવચન સાંભળેલા. એમાં તેઓની સમજાવવાની રીત અને વસ્તુવિચારણની યુક્તિ હરકોઈને મંત્રમુગ્ધ કરે તેવી છે. તેમને આ
૧૭