________________
પ્રભાવિક પુરુષ :
[ ૨૬૨ ]
૨. ગુરુ-શિષ્ય વાર્તાલાપ—
પ્રાત:કાળના મધુરા વાયુ પથિકના હૃદયને અનેરી તાજગી આપે છે, એમાં ગ્રીષ્મૠતુની સવાર છે એટલે એ વાયુની કિંમત સ્વાભાવિક જ અતિ વધી પડે છે. પ્રદેશ પણ પથ્થરવાળા-ઊંચી નીચી ટેકરીએ। વચ્ચે થઇ નીકળતા છે. માર્ગ સામાન્યત: ભયજનક લેખાય જ, કેમ કે આ પ્રદેશની કેટલીક ગિરિકન્દરાએામાં વાઘ-દીપડા જેવા હિંસક પ્રાણીઓ રહે છે એવી લેાકવાયકા પણ છે. વાંકીચૂકી કેડીના આ માર્ગ, એમાં વારવાર આવતાં ચઢાવ અને ધેડે દૂર સાંભળાતી એકાદા જંગલી પશુની રાડ સાચે જ કાચાપોચા હૃદયને ક્ષેાભ પ્રગટાવતી. એકાકી મુસાફર આ પથે પળવાનું સાહસ કરતા જ નહિં. હજી પૂર્વ દિશામાં માંડ સહસ્રરશ્મિ મહારાજની સ્વારી નીકળવાના ચિહ્ન નજરે પડતાં હતાં. આવા રમ્ય પ્રભાતમાં શ્વેત વસ્ત્રધારી પાંચ સતાની એક ટુકડી, આ માળેથી નીચ ષ્ટિ રાખી કૂચ કરી રહી હતી. પુખ્ત ઉમ્મરના, શરીરે કંઇક પુષ્ટ અને ભવ્ય મુખાકૃતિવાળા એક સત સૌથી માખરે ચાલતા હતા જ્યારે એમની પાછળ માંજા ચાર મુનિ બબ્બેની લાઇ નમાં રસ્તા કાપી રહ્યાં હતાં. આગળ ચાલતાં સતના એ શિષ્યે હશે એવા સહુજ ખ્યાલ આવતેા હતા. એમના ચહેરા પરથ અનુમાની શકાતુ કે આ ડુંગરિયાળા માર્ગે ચાલવાથી તે કંઇક વધુ પ્રમાણમાં પરિશ્રમ પામ્યા હતા. તેએ કેણુ હતા ? કર્યાં જઈ રહ્યા હતા ? અને રૂદ્રપ્રસાદ-શંભુપ્રસાદ આદિના પ્રસંગ સાથે એમને થ્રુ સંબંધ છે? એ સર્વ તેમની વચ્ચે ચાલતા વાર્તાલાપ ઉપરથી સમજી લેવાય તેમ હાવાથી આપણે પણ તેમની પાછળ સત્વર પહોંચીએ.