________________
પટ્ટધર બેલડી :
| [ ૨૬૭ ] હતી. પણ આ વર્તાવની અસર મારા પર તે જુદી જ થઈ. એ વેળા કાચાપોચાની કેવી દશા થાય એનું ભાન મને થયું. વર્ષોમાં ગુરુપદ જોગવતા વર્ગ માટે આ કાર્ય શરમભરેલું લાગ્યું. એ વેળા આચાર્યશ્રી યશોભદ્રસૂરિજીના શબ્દો મને યાદ આવ્યા. મન પિકારી ઊઠયું કે આજે ભલે ભૂદેવને પિતાનો વિજય જણાતો હોય પણ આ પ્રકારનું વર્તન જરૂર અધ:પાતને નોતરનારું નિવડશે. મને લાભ એ થયો કે મારું મન જાતિભાઈઓના આકરા બંધનથી સૂરિજીના સમાગમ તરફ વધુ ઢળ્યું. આચાર્યશ્રીને મળ્યા અને વિહારમાં જ મને પોતાના શિષ્ય બનાવવાની મેં પ્રાર્થના કરી.
એ સમયના તેઓશ્રીના શબ્દો હજી પણ મારા કાનમાં ગુંજી રહ્યા છે. તેમણે કહ્યું કે –
શંભુપ્રસાદ! તમે વિદ્વાન છો, છતાં અત્યારે આવેશને વશ છે. તમારો વૈરાગ્ય પ્રશંસનીય છે છતાં એની સાચી શોભા જે એ જ્ઞાનપૂર્વક હોય તો જ છે. મોહગર્ભિત અને દુ:ખગર્ભિત વૈરાગ્યનાં મૂલ્ય ઝાઝા નથી લેખાતાં. આપ જેવા પંડિત માટે એ હાય જ નહીં, માટે જે પગલું ભરો તે બરાબર વિચાર કરીને ભરજે. આત્મકલ્યાણને માર્ગ ગ્રહણ કર્યા પછી તેની બદલી કરી શકાતી નથી એટલે પૂર્ણ ચેકસાઈ કરીને જ પગલું ભરવું. ભર્યા પછી એમાંથી મરણાંત કષ્ટ પણ પાછી પાની ન કરવી.”
“ પૂજ્ય ગુરુમહારાજની સલાહ સાચી હતી પણ મારે નિશ્ચય ન તો કોઈ દબાણને કે ન તો કઈ દુઃખને આભારી હતું. મારો અભ્યાસ એટલે તો હતો કે હું કોઈની શેહમાં