________________
[ ૨૬૮ ]
પ્રભાવિક પુરુષા:
ભાગ્યે જ તણાઈ. પણ અંતરના પાકાર પડ્યો એટલે જ હુ તૈયાર થયા હતા. લાભાલાભના આંકડા પણ મૂકી જોયા પછી પુન: એ નિરધાર આચાર્ય શ્રીને જણાવ્યેા હતા.
66
આમ છતાં. આચાર્યશ્રીએ લગભગ ચાર માસ મને સાથે રાખ્યા. વિધિવિધાનના પ્રત્યક્ષ ખ્યાલ આપ્યા. પછી મને પૂરા જિજ્ઞાસુ નિરખ્યા ત્યારે જ સ ંઘના વિશાલ સમુદાયની હાજરીમાં મને ભાગવતી દીક્ષા આપી. શંભુપ્રસાદમાંથી હું મુનિ સ'ભૂતિવિજય બન્યા.
“ નંદન ! તું જ્યારે પ્રવજ્યા લેવા આવ્યે ત્યારે તે સાધુજીવનનું મારું ત્રીજું વર્ષ ચાલતુ હતુ. મે મુનિપણું લીધું તે દિવસથી જ મને શહેરમાં વસતા માનવીઓના
આડંબરી જીવનની અને એમના વચ્ચે ચાલતા પ્રપા તથા
ખાટા પ્રચારની ધૃણા હતી. વિહાર દરમિયાન ગ્રામ્યજીવનના જે પ્રસ ંગામાં હું... આવ્યા એનાથી મારા મંતવ્યને પુષ્ટિ મળી છે. મને ગામડાવાસીઓમાં વહેમીપણું ને અભણુદા જોવા મળી પણ સાથેાસાથ માયા-કપટના અભાવ અને સરલતા પણ દેખાણી. એવા જીવાને સમજાવીને માર્ગ પર આણવામાં મહેનત તા ખરી પણ એક વાર આવ્યા કે પછી ખસી જવાના ભય નહીં. ત્યારથી જ મારું વલણુ ગ્રામ્ય વિહાર પ્રતિ વધુ રહ્યું છે.
નાનકડા ગામની ભાગાળથી વહેતી પેલી સરિતામાં જાળ નાંખતા મચ્છીમાર કાને યાદ ન રહે ? જ્યારે પાપનું સ્વરૂપ મે તેને સમજાવ્યું ત્યારે એ કેવા ગળગળા થઈ ગયા ? પણ કુટુંબના પોષણ માટે એની એ વયમાં બીજો ધંધા શીખે
<<