________________
[ ૧૮૦ ]
પ્રભાવિક પુરુષ :
મેં કહ્યું–‘ જરા સંભાળીને ખેલ, મને ‘નખાપેા ’શા ઉપ
રથી કહે છે ?
"
તેણે કહ્યું કે- તારા બાપ હાય તા બતાવને ? આખું ગામ જાણે છે કે તું જન્મ્યા તે પૂર્વેના તારા બાપુ કાંઇક ચાલ્યેા ગયેલ છે, એટલે જ્યાં લગી તું તારા બાપ નહીં બતાવે ત્યાં લગી અમે તેા તને · નબાપા ’ કહેવાના.
>
“ માતાજી! માત્ર મારી વાત તે। આટલી જ છે, પણ ત્યારથી જ મારું અંતર લાવાઇ જાય છે. જમવા બેઠા છતાં આજે મને ખાવું ભાગ્યું નથી ! બિછાના પર સૂતા છતાં આંખ મળી નથી. કેવલ એક જ વિચાર મગજને કેરી રહ્યો છે. મે' મારા ખાપને જન્મ્યા પછી આટલા વર્ષામાં એક પણ વાર જોયા નથી. તારા મુખે એ સંબધમાં કંઇ સાંભળ્યુ પણ નથી. ઘણીએ વાર તે દાદાનું નામ સંભાર્યું" છે. પણ મારા પિતાના સંબંધમાં એક હરફ પણુ નથી ઉચ્ચાર્યાં. કેવા સંજોગામાં તે ગયા છે તેની વાત પણ કરી નથી. આ દુ:ખ સહ્યું કેમ જાય ? એની મૂંઝવણમાં હું પડ્યો છું ત્યારથી જાણે મારું જીવન જ પલટાઈ ગયું છે.
માતા મેલી—“ ખસ કર દીકરા! હું તારા શાકનું કારણ સમજી ગઇ. વત્સ ! તારા પિતા સબધી વ્યતિકર હું ઉકેલવા ઈચ્છતી નહાતી પણ આજે ઉકેલ
66
"
બાલુડા તુ ' નખાપા' નથી. તારા પિતા આજે મેાજુદ છે. કેવા સાગેામાં એ ચાલી ગયા અને શા કારણે આ ભૂદેવા એમના ગમન પાછળ મનાવટી જાળ રચે છે એ તુ મૂળ વાત જાણીશ એટલે સહુજ સમજાશે.