________________
પામે '* * *
[ ૧૮૨ ]
પ્રભાવિક પુરુષ : પરમાર્થ કાર્ય એ એને જીવનમંત્ર. એ સંસાર માણે પણ હરગીજ રાચીમાચીને નહીં. પુત્ર હોય તે જ સ્વર્ગ મળે એ મિથ્યા વાત છે. તમારું શ્રાદ્ધ કરનાર તે હું બેઠો છું, બાકી મારા શ્રાદ્ધની મને ફિકર નથી. નામ કંઈ પુત્રથી નથી રહેતું. જે કામ સારા કરીએ તે જગતમાં જીવ્યા લેખે ગણાય. બાકી કેના વંશ અચળ રહ્યા છે? એક પ્રેમાળ ને શીળવતી પ્રિયાના સાચા સ્નેહને લાત મારી કેવલ સંતાન–આશાથી હું તેની સામે બીજી પત્ની લાવી શક્યનું સાલ ઊભું કરું; કિંવા આ ઉમરે એક ખીલતી કળીનો ભવ બગાડું એ કદી પણ બનનાર નથી. જે પુત્રને વેગ સજિત હશે તો તમારી આ પુત્રવધુને ખેાળ અવશ્ય ભરાશે. વાનપ્રસ્થ થવાને સમય સમિપ ભારતે હોય ત્યાં આપ ગૃહસ્થાશ્રમના પાઠ પઢવાની સલાહ આપો એ ઉચિત કેમ લેખાય?”
એ પછી ઘરમાં ફરીથી કોઈ વાર બીજા લગ્ન કરવાની વાત નીકળી નથી. મારી સાથેને તારા પિતાને સનેહ પણ પૂર્વવત ચાલુ જ રહ્યો. આજે પણ સંભારું છું ત્યારે મારું હદય ભરાઈ જાય છે. સસરાજીની અભિલાષા પૂરી થતી નિરખવાની ઈચ્છા જેર ન કરતી હતી તો ક્યારનીએ હું તેમની સમિપ પહોંચી ગઈ હત.
એક વાર મહેશના પિતા અહીં આવી જૈનદર્શન માટે ગમે તેમ બોલતા હતા અને તીર્થકર વર્ધમાનસ્વામીને માટે કહેતા હતા કે “આપણું પૂર્વના ગૌતમ ગોત્રી ઇંદ્રભૂતિ આદિ ભાઈઓને તેમજ સુધર્મ–પ્રભાસ મળી અગિયાર પંડિતને પિતાની વાકચાતુરીથી ભેળવી લઈ, વૈદિક ધર્મથી પરાભુખ