________________
[ ૧૭૨ ]
પ્રભાવિક પુરુષો? ભૂદેવનો સમૂહ એને પવિત્ર સમજ ઉજાણીમાં ઉડાવત. પણ મારા સદભાગ્યે “તરમ્ શાયતે હજુ” એ અંતિમ પદે હૃદયમાં જબરો ક્ષોભ પ્રગટાવ્યા. દબાઈ રહેલ ઊર્મિ પુન: થનગની ઊઠી અને તત્વ જાણવાની જિજ્ઞાસા એટલી હદે તીવ્ર બની કે એ મહાયાગને મરણાંત ફટકો મારી, હું ત્યાંથી ચાલી નીકળે. એ શ્રમણયુગલને પત્તો મેળવી, ભેટે કર્યો. તેમના મુખેથી જાણ્યું કે “એ લેકનું રહસ્ય તો ગુરુદેવ પ્રભવસ્વામી સમજાવશે. તેઓશ્રીની આજ્ઞા અનુસાર તેઓ તે માત્ર યજ્ઞમંડપ આગળ ઉચ્ચારનાર જ હતા.” જિજ્ઞાસા કોઈ જુદી જ ચીજ છે. તરત જ ત્યાંથી હું ઉત્સાહભેર ચાલ્યા આવું છું અને સૌથી પ્રથમ ગુરુવર્ય મેળાપ કરવા ચાહું છું. તમે એમાં માર્ગદર્શક બને એવી મારી પ્રાર્થના છે.”
ભટ મહાશય ! એમાં પ્રાર્થનાની અગત્ય જ નથી. અમારા ગુરુદેવ પણ એ જ છે. અમો સાધુઓ સ્થડિલ જઈ આવી, એ વસતીમાં જ પાછા ફરી રહ્યા છીએ. તમે રખે માનતા કે ચારિત્ર લીધા પછી લાંબા સમયની આપણી મિત્રતા હું તદ્દન વીસરી ગયો છું. મૈત્રીની એ ગાંઠે જ ગુરુજી સમક્ષ તમારું નામ ઉચ્ચરાવ્યું અને જ્ઞાનના સાગર સમા એ સંતે જ તમારા પ્રતિબોધાથે શ્રમણયુગલને મોકલવાની વ્યવસ્થા કરી.”
“uોના રત્તાં વિમૂતા: 'એ નીતિસૂત્રને અમલ કરનાર પ્રમાણે! મારા શાસ્ત્રીજીએ તે ગોઠવી દીધું હતું કે યજ્ઞના પવિત્ર કાર્યમાં વિદને નાખવા સારુ આ સાધુઓ અજ્ઞાન અને શુદ્ર વર્ગને ઉશ્કેરે છે અને એ માટે જયાં યજ્ઞ થવાનો હોય છે એની નજદિકમાં ફરતા રહે છે. કેવું જૂઠાણું!”
