________________
[ ૧૫૬ ]
પ્રભાવિક પુષ :
માટે તું હવે બેફીકર રહે. ’ ગુરુદેવે નવદીક્ષિત સાધુની વાત સાંભળી, ફ્રિજ શષ્યભવના ક્રયા સંબંધી વિચારે ટકી રહે એ સારુ કેવા પગલાં ભર્યા એ તેા સાધુમંડળીમાં કોઇ ખાસ જાણી શકયુ નહીં, પણ ચેાથા દિવસની મંગળપ્રભાતમાં એ સાધુને શષ્યભવભટ્ટના નિવાસસ્થાન તરફ વિહાર કરાબ્યા ત્યારે સોના મનમાં એટલી તેા ખાત્રી થઇ કે નવદીક્ષિત મુનિની વાત નકામી નથી ગઇ. ટૂંક સમયમાં જ કંઇ નવું બનવાનું.
તર્ક ભૂષણું, ભટ્ટ શય્ય ંભવ પાસે આવ્યા ત્યારે નિશાકાળની તંદ્રામાંથી માંડ બિછાનું ત્યજી તે દંતધાવનવિધિ પતાવતા હતા. શરીર સ્વસ્થ નહતુ તેમ મન પણુ આગલા દિવસના વિઘ્નથી જાતજાતની શંકાએાના વમળમાં ચડયું હતું; છતાં શાસ્ત્રી મહારાજ પધાર્યા એટલે ઘટતા વિવેક યજમાને કરવા જોઇએ તેમ કર્યો
પહેલે સવાલ એટલેા જ કર્યા કે—
“ગુરુજી! યજ્ઞપૂર્ણાહુતિનું કાર્ય બીજા શુભ મુહૂત્ત પર રાખીએ તે ન ચાલી શકે ? ”
શ્રીધરશાસ્ત્રી તરત જ બુલંદ અવાજે જુસ્સાથી ખાલી ઊઠ્યા—“ કદી પણ નહીં. આજે કાર્યની પૂર્ણાહુતિ થવી જ જોઈએ. સારા કામમાં વિઘ્ના તે આવે જ, પણ એથી ગભરાત્રાનું ન હાય ! ભૂતકાળમાં આવા યજ્ઞમાં દાનવે આછે ઉપદ્રવ નહાતા કરતા. હિંસા-અહિં`સા કે પાપ-પુન્યની વાતા એ કાળે પણ થતી, તેથી સનાતન કાળથી ચાલી આવતી આ યજ્ઞવિવિધ કદાપિ અટકી નથી અને અટકી શકે પણ નહીં. તારા મગજમાંથી દયાનું ભૂત તુ દૂર કર એટલે જેને તું હિંસા