________________
કથનની આ અસત્ય વાત કહી હોય, તો શા પ્રયોજને ? એનો કોઈ ખુલાસો ન મળે ? ક્ષાયિક સમકિતી અને શલાકાપુરુષ એવા શ્રી કૃષ્ણ નિષ્ઠયોજન અસત્ય બોલ્યા હતા એવું માનવામાં તો એમની આશાતના જ છે એ સ્પષ્ટ છે. પરમાત્માએ ધારો કે ઉપદેશ આપ્યો ન હોય, તો “ભગવાને ઉપદેશ આપ્યો હતો” એમ કહેવાથી શો ફેર પડવાનો હતો કે લાભ થવાનો હતો કે જેથી શ્રી કૃષ્ણ અસત્ય બોલે ? અને હવે જ્યારે મોત નજર સામે દેખાઈ રહ્યું છે અને પોતે શુભ ભાવનાઓમાં ચડવાના છે, ત્યારે નિમ્પ્રયોજન જૂઠ બોલ્યા હોય એવું માનવું એ (કુતર્કોની) હદ થઈ ગઈ ને ? - આવા જવાબ શક્ય હોવા છતાં પરિણામ કંઈ આવતું નથી, કારણ કે જેઓએ કુતર્ક કરવા હોય તેઓ તો આ જવાબ પર પણ કંઈ ને કંઈ કુતર્ક કરી શકે છે. એટલે આવા કુતર્કોનો જવાબ આપવો ઉચિત નથી.
વળી, આજકાલ જેમણે ગુરુગમથી વિવિધ શાસ્ત્રોનું અધ્યયન-પરિશીલને કર્યું નથી એવા ગૃહસ્થો પણ, કોઈ ચોપાનિયા કે એવામાંથી થોડુંઘણું વાંચ્યું-જાણ્યું હોય, એટલામાત્રથી જાતને બહુશ્રુત ગીતાર્થ માની ચર્ચાસ્પદ બનેલા વિષયો પર કલમ ચલાવવા બેસી જાય છે. આ તેઓની સ્વ-પારને દુર્ગતિઓની ઘોર ગર્તા તરફ ધકેલી જનારી પ્રવૃત્તિ છે, કારણ કે જ્ઞાની પુરુષોએ અગીતાર્થોને એક શબ્દની પણ પ્રરૂપણા કરવાનો અધિકાર આપ્યો નથી. જો શ્રીજિનવચનની આરાધના કરવી હોય તો સ્વ-પ૨હિતેચ્છુ વ્યક્તિએ અધિકારબાહ્ય પ્રવૃત્તિથી જરૂર વિરમવું જોઈએ. આત્મહિતેચ્છુ ભાવુકોને પણ હું એવી ભલામણ કરવા ઇચ્છું છું કે અગીતાર્થકૃત પ્રતિપાદનોને વાંચવાં પણ નહીં. - છેલ્લે, દરેક જિજ્ઞાસુને હું, બીજા કોઈ જ ભાવને મનમાં લાવ્યા વિના, માત્ર કરુણાભીના દિલે એક વિનતિ કરું છું કે એકદમ મધ્યસ્થ ભાવે ધ્યાનપૂર્વક આ વિચારણાઓને વાંચશો...“અમે જે વિચારતા આવ્યા છીએ, માનતા આવ્યા છીએ, પ્રરૂપતા આવ્યા છીએ એને હવે શી રીતે છોડી શકાય? આવા કોઈ જ ભાવોને, હું એકદમ હાર્દિક ભાવે અપીલ કરું છું કે વચ્ચે લાવશો નહીં, માત્ર આત્માને પરલોકને પુણ્ય-પાપને... અને મોક્ષ પ્રાપ્તિને જ નજરમાં રાખશો. છેવટે, પોતાની માન્યતાઓ કરતાં પણ આત્મા” જ વધુ મહત્ત્વનો છે. એ મહત્ત્વની વાતને સતત નજર સામે રાખવી અત્યંત આવશ્યક છે. માન્યતાને સાબૂત રાખવા માટે આત્માને ગુમાવી દેવાનું વલણ એક ભયંકર
- 18
