________________
એક વખત પરમ પૂજય શ્રી ઉદયસૂરિ મહારાજનું વ્યાખ્યાન સાંભળવા તેઓ ગયાં હતાં. વ્યાખ્યાનમાં ચાર પ્રકારના શ્રાવકોનું વર્ણન આવ્યું. ત્રણ પ્રકાર તો યાદ રહી ગયા. બચપણના કારણે ચોથો પ્રકાર ભુલાઈ ગયો. બીજે
આવી આચાર્ય મહારાજને પોતાની નિર્દોષ સરળ ભાષામાં બાળસાધ્વીએ પુછયું. “મહારાજ! આપે ગઈ કાલે ચાર પ્રકારના શ્રાવકો ફરમાવ્યા. એમાં ચોથા પ્રકારના શ્રાવક હું ભૂલી ગઇ, મને ફરી જણાવોને?” આચાર્ય મહારાજને પણ બાળસાધ્વીજીની ભાષા અતિ મધુર લાગી. એમણે સામે પ્રશ્ન કર્યો, “આટલી બધી જિજ્ઞાસાથી પૂછે છે કે શું તારે વ્યાખ્યાન આપવું છે?” મૃગાવતીજીએ જવાબ આપ્યો, ‘જો આપની કૃપા હોય તો આપીએ!”
આચાર્ય ભગવંત આ ઉત્તર સાંભળી ખૂબ પ્રસન્ન થયા અને આશીર્વાદ આપ્યા.
આવી નમ્રતાથી તેઓ સૌનાં દિલ જીતી લેતાં. નવું શીખવાની પારાવાર જિજ્ઞાસાથી દરેક વિષય શીખવા તત્પર રહેતાં. આગમ, જયોતિષ, વૈદક કે સામાન્ય જ્ઞાનની જાણકાર વ્યક્તિને મૂગાવતીજી સાથે પાંચ મિનિટના વાર્તાલાપમાં પણ આનંદ આવી જતો. શાસ્ત્રીય સંગીતના તેઓ ખરા પ્રેમી હતાં. સંગીતમાં તલ્લીન થઇ જતાં ત્યારે ગોચરી, પાણી, ઊંઘ, દવા, દર્દ બધું ભૂલી જતાં. મહારાજજીનું જીવન સાગર જેવું વિશાળ હતું. એમના અગણિત કાર્યક્ષેત્રો જોઇ કહેવાનું મન થાય કે;
અમીરી કી તો ઐસી કી કે અપના ઘર લૂટા બૈઠે,
ફકીરી કી તો ઐસી કી કે ખુદા કે ઘરમેં જા બૈઠે. જયવીયરાય સૂત્રમાં નિયાણું કરવાનો નિષેધ છે, પરંતુ અમે તો રોજ ઊઠીને એ જ પ્રાર્થના કરીએ છીએ કે, T. શ્રી શંખેશ્વર દાદાનું શાસન, એમના ચરણોની સેવા, ગુરુ આત્મવલ્લભનાં ચરણોની સેવા, પૂ. શીલવતીશ્રીજી, પૂ. મૃગાવતીશ્રીજી અને પૂ. સુજયેષ્ઠાશ્રીજી મહારાજનાં ચરણોની સેવા, મોક્ષ ન મળે ત્યાં સુધી ભવોભવ મળજો! .
વહેતાં નિર્મળ નીર શા નિર્ભય અને નિર્દોષ જે વાત્સલ્યના ઘેઘુર વડલા સમ
સુગુણના કોષ જે શાસનતણાં શિરતાજ ભાજન સજ્જનોની પ્રીતિના તે પૂજય શ્રી શીલવતીજી, શ્રીમૃગાવતીજી, શ્રીસુજયેષ્ઠાશ્રીજી મહારાજને
ભાવથી કરું વંદના.” જેમનું સાનિધ્ય પામીને જીવને શાતા વળગી, આંતરિક સંતાપો ઉપશમતાં, અને ચિંતા, કંટાળો અને હતાશા વિલીન થતાં. એવા ત્રણે આત્માઓનાં દર્શન કરી જીવન ધન્ય ધન્ય બની જતું.
મહત્તરાશ્રી મૃગાવતીજી મહારાજે નાનપણમાં જ અધ્યાત્મયોગી શ્રી આનંદઘનજી મહારાજનું જીવનચરિત્ર વાંચ્યું હતું. એ મહાપુરુષની આધ્યાત્મિકતા એમની રગેરગમાં વણાઇ ગઇ હતી. તેઓ એ સમાજોત્કર્ષના રચનાત્મક ઘણાં ઘણાં કામો કર્યા છતાં એમનું ધ્યાન આત્મોત્થાન તરફ હતું. તેઓ કહેતાં કે પ્રભુનો આ પંથ લીધો છે, દુર્લભ માનવ જન્મ મળ્યો છે તો અહીંથી કંઈક પ્રાપ્ત કરી જ જવું છે
આધ્યાત્મિક સાધના કરવા માટે પહાડો, જંગલો. ઝરણાં, કુદરતી વાતાવરણ, એકાત્ત સ્થળો તેઓને ઘણાં જ પ્રિય હતાં. એમનું તો જીવન જ યોગમય હતું છતાં પણ વધુમાં વધુ પ્રભુભક્તિમાં સમયનો સદુયોગ કરવા માટે તેમણે કાંગડાતીર્થ પર ચાતુર્માસ કર્યું. પણ એમના જ્ઞાનરૂપી અમૃતરસનું પાન કરવા ત્યાં પણ લોકો પહોંચતા. આથી
મારા બી મગાવતીથી
