________________
૯૦
સમતામયી, ક્ષમતામયી
] શ્રીમતી કમલારાની જૈન
ઇ.સ. ૧૯૮૧ના જૂન માસની ભયંકર ગરમી, તવાની જેમ તપતી પગદંડીઓ, આગ વરસાવતો સૂર્ય, ગાલ દઝાડી દે એવી લૂ આવા આવા કષ્ટદાયી અંતરાયોને સહન કરતાં કરતાં પૂજય મૃગાવતીજી મહારાજ પોતાની શિષ્યાઓ સાથે આગળ વધી રહ્યાં હતાં. પંચ પરમેષ્ઠીનું ધ્યાન ધરતાં પાંચ સાધક સાધ્વીજીઓ સરહિન્દની સીમા સુધી પહોંચી.
૨૭ જૂન ૧૯૮૧ના રોજ મહત્તરાજી સરહિન્દથી વિહાર કરી સંધ્યારતી પહેલાં તીર્થ પર પહોંચી ગયા. ૨૮ તારીખે સવારે દૂર દૂરથી શ્રદ્ધાળુ ભકતો આવવા લાગ્યા. અનેક મહાનુભાવો પધાર્યા હતા.
પંજાબનું એ પરમ સદ્ભાગ્ય છે પંજાબ કેસરી વિજયવલ્લભસૂરિજી મહારાજ, જિનશાસનરત્ન વિજયસમુદ્રસૂરિજી મહારાજ, વિજયેન્દ્રદિન્તસૂરિજી મહારાજની અનુકંપાથી જૈન ભારતી મહત્તરા મૃગાવતીજી મહારાજ પંજાબ પધાર્યાં હતાં. એમની વાણીમાં સરસ્વતીનો વાસ હતો. તેઓ જયાં જતાં ત્યાંના સ્થાનનો ઉદ્ધાર થઇ જતો.
સરહિંદના ચકેશ્વરી દેવીના મંદિરના જીર્ણોદ્વાર માટે મૃગાવતીજીની પ્રેરણાથી સાઠ હજાર રૂપિયા એકત્ર થઇ ગયા. મૃગાવતીજી નારી જાતિનું ગૌરવ હતાં.એમણે તપ, ત્યાગ, સંયમ, અધ્યયન અને મધુર વાણીથી પોતાની શ્રેષ્ઠતાનો અનુપમ પુરાવો આપ્યો હતો.
એમનાં મન, વચન અને વાણીમાં સમતાની મંદાકિની પ્રવાહિત હતી. એમણે ન કોઇને ઉચ્ચ ગણ્યાં કે ન કોઇને નીચ ગણ્યાં. અનેકાન્તની ભાવનાની તેઓ સાક્ષાત મૂર્તિ હતાં.
મહિમામયી, મમતામયી, મૈત્રીમયી, શ્રી મૃગાવતી ! સમતામયી, ક્ષમતામયી, મહત્તરા શ્રી મૃગાવતી !
મહત્તરા શ્રી મૃગાવતીશ્રીજી
