________________
તેરી તૂ હી જાને
D શાન્તિલાલ જૈન (ખિલૌનેવાલા) કહેવાય છે કે, હરણોનું ઝુંડ જે ખેતરમાં જઈ ઊભા પાકને ખાઈ જાય, ત્યાં એ છોડવાં પર દશગણો પાક આપે છે. કારણ કે, હરણોની જીભમાં, લાળમાં કુદરતી રીતે એવી કોઈ અલૌકિક શક્તિ હોય છે.
મહાપુરષો, સંતો અને મહાત્માઓની વાણીમાં એનાથી પણ વધુ શક્તિ હોય છે. જે વચન સહજ રીતે ઉચ્ચારવામાં આવે તે સાચે જ પૂર્ણ થઈને જ રહે છે.
મારા જીવનની પણ એક અદ્ભુત કથા છે. દિલ્હીની સદર બજારમાં આગ ભભૂકી ઉઠી. પ્લાસ્ટિક તો અગ્નિદેવતાનું પ્રિય ભોજન છે. ત્રણ માળની ચાર દુકાનો અને બે મોટા ગોદામ પ્લાસ્ટિકના રમકડાંથી ભરેલાં હતાં. એ જ દિવસે ત્રણ લાખ રૂપિયાનો માલ પરદેશથી આવ્યો હતો.
વૈધ કે હકીમ જડીબુટીનો અર્ક નાનકડી શીશીમાં ભરી દે છે. બસ, એ જ પ્રમાણે અગ્નિદેવતાએ વીસ દુકાનોનો સાર-અર્ક-વીસ મુક રાખમાં અર્ધા કલાકમાં કાઢી દીધો. દશ ફાયર બ્રિગેડવાળા જોતા જ રહી ગયા.
એ ભયાનક દ્રશ્ય જોઈ હું પાગલ જેવો હતપ્રભ થઈ ગયો. મારું એક જ સદ્ભાગ્ય હતું કે, એ દિવસોમાં પૂજય મૃગાવતીજી મહારાજ રૂપનગરના ઉપાશ્રયમાં વિરાજમાન હતાં. મારા મિત્રસંબંધીઓ મને સાધ્વીજીની પાસે તેડી ગયા. હું ખૂબ રડયો, કલ્પાંત કરતો રહ્યો, હું જયારે શાંત થયો ત્યારે મૃગાવતીજી મહારાજ બોલ્યાં, “સુંદરમ્! અતિ સુંદરમ્! બૂધું ઠીક થઈ જશે. ગભરાઓ નહિ ગુરુ વલ્લભની જરૂર કૃપા થશે. બધું ઠીક થઈ જશે.”.
મન વિહવળ હતું. ચારે બાજુ માત્ર અંધકારનો જ ભાસ થતો હતો. વ્યથા અવર્ણનીય હતી. બીજે કે ત્રીજે દિવસે સદર બજારની સળગી ગયેલી દુકાનો દિલ્હી મ્યુનિસિપાલિટીએ અમારા નામ પર કરી દીધી.
૨ પક્ષ અને સગાસંબંધીઓએ ખુબ મદદ કરી અને આશ્વાસન આપ્યું. સારાંશ એ કે, બાલબ્રહ્મચારિણી મહારાજની જિવા પર શ્રી અને સરસ્વતીનો વાસ હતો. એમના પર ગુરુ વિજયવલ્લભસૂરિજી અને ગુરુ સમુદ્રસૂરિજીનો વરદ હાથ હતો. વચન સિદ્ધ થયું. સ્થિતિ ગઈ કાલ કરતાં આજે કંઇક જુદી જ છે. હરણાં ચરી ગયાં હોય એવાં ખેતરો જેવી દશા થઇ. વીસ ગણો વધુ વ્યાપાર થવા લાગ્યો. કેમ થયું! શું થયું! હું શું જાણું!
માં! તેરી તૂ હી જાને, સુંદરમ્! અતિ સુંદર! દુર્લભ હૈ દર્શન આપકે, સંત કિસકો નસીબ હોતે હૈ. સંત જિન કે કરીબ હોતે હૈ, ‘સાબર' વે ખુશ નસીબ હોતે હૈ. પૂજય મહારાજીની પાસે જયારે પણ કોઈ આવે ત્યારે પહેલી નજરે જ તેઓ આવનારને આળખી લેતાં હતાં. સ્નેહપૂર્વક બેસાડે, એની વ્યથાકથા સાંભળે, સાંત્વના આપે, બસ, એ જ એમની દીર્ઘદ્રષ્ટિ, સહાનુભૂતિ અને અમોઘ વશીકરણ શક્તિ હતી. મન, વચન અને કર્મમાં મહાત્માઓ એક સરખો વ્યવહાર રાખે છે.
પૂજય મૃગાવતીશ્રીજીનું જીવન સાધકનું જીવન હતું. આડંબર, માયા, મમતા, કપટને એમાં સ્થાન નહોતું. જ્ઞાન હતું પણ જ્ઞાનનું અભિમાન નહોતું. ત્યાગ હતો પણ ત્યાગનો દેખાવ નહોતો. મહત્તરા શ્રી મૃગાવતીશ્રીજી
૧૦૫
