________________
મુંબઈ, મૈસૂર, બેંગલોર, પંજાબ, ઉત્તર પ્રદેશ કે દિલ્હીની ગુરુ વલ્લભની સંસ્થાઓનું કાર્ય હોય કે સ્મારકનું કાર્ય હોય, સાધર્મિક બંધુઓના ઉત્કર્ષનું કાર્ય હોય કે શિક્ષણ સંસ્થાઓનું કાર્ય હોય, દીન દુ:ખીઓને સહાયતાનું કાર્ય હોય કે બિમાર દર્દીઓ માટે હૉસ્પિટલની સહ તનું કાર્ય હોય એ બધામાં પોતાના ગુરુ મહારાજની સાથે એમનો સહયોગ સદાય રહેતો. અનેક ગુરભક્તોને એમણે પ્રેરણા આપી. ગુરુ મહારાજે સાધક બની જે સાધના કરી અને સફળતા મેળવી તેમાં તેઓ તેમનાં ઉત્તરસાધક બની રહ્યાં.
કાંગડા તીર્થ પર પણ એમણે ઘણાં જાપ કર્યા હતા. વલ્લભ સ્મારકમાં પણ એમણે નવકાર મંત્ર અને શંખેશ્વર દાદાના જાપની સંખ્યા લાખથીય વધુ પહોંચાડી દીધી હતી. બહુ ઓછું બોલવું અને આખો દિવસ પાઠ, પ્રાર્થના, માળા અને જાપમાં નિમગ્ન રહેવું તથા ગુરુ સેવા અને સદ્વાંચન એ એમના દિનચર્યાનાં મુખ્ય અંગ હતાં. સાધના, સેવા અને સમર્પણ એમનો જીવનમંત્ર હતો, જે અંતિમ ક્ષણ સુધી અખંડ ચાલતો રહ્યો.
પૂજય સુજયેષ્ઠાશ્રીજી મહારાજે પોતાના ગુરુ મહારાજ પૂ. શ્રી મૃગાવતીશ્રીજીમાં જ બધું મેળવી લીધું હતું. ગુરુ મહારાજને પાણી પાઈને પછી પીવું, ગોચરી કરાવી પછી પોતે ગોચરી વાપરવી, એમની દવા અને સર્વ બાબતોનું લક્ષ રાખવું એ એમનો સ્વભાવ હતો.
તેઓ સદાય સ્વસ્થ અને પ્રસન્ન રહેતાં. અંતિમ સમયે પણ એ જ ભાવ રહ્યો હતો. આખો દિવસ બધા કાર્ય સ્વસ્થતાથી કર્યા. સાંજે પ્રતિક્રમણ, કલ્યાણ મંદિર, માળા, જાપ, સંથારા પોરસી જેવી સાધુની બધી ક્રિયાઓ સ્વસ્થપણે કરી. •
અચાનક શ્વાસ ચડયો અને ત્રણ વખત બોલ્યા, “મારા મહાજની સંભાળ રાખજો! મારા મહારાજની સંભાળ રાખજો! મારા મહારાજની સંભાળ રાખજો!
મોટા મહારાજ પૂજય શ્રી મૃગાવતીશ્રીએ એમને કહ્યું “મહારાજ, મહારજ શું કરે છે! છોડ મહારાજને. બોલ, અરિહંત, શંખધ્વર દાદા, શ્રી આત્મ વલ્લભ સદ્ગુરુભ્યોનમઃ” પોતાનાં ગુરુજીની સૂચનાનુસાર એમ બોલતાં રહ્યાં, પણ પછી થાક લાગતાં કહ્યું હવે નથી બોલાતું.'
એ જોઇ મોટા મહારાજે કહ્યું, “તું હવે ન બોલ. હું તને નવકારમંત્ર સંભળાવું છું.' મોટા મહારાજે ત્રણ નવકાર સંભળાવ્યા અને સુજયેષ્ઠાશ્રીજી મહારાજે કહ્યું, “હવે મારામાં કંઈ રહ્યું નથી.' બસ, એટલું કહેતા જ એમણે માથું ઢાળી દીધું અને એમનો આત્મા અનંતમાં લીન થઈ ગયો.
અંતિમ ક્ષણ સુધી એમને સારી શુધ્ધિ રહી. આઠ-દશ મિનિટમાં બધું બની ગયું. સૌ સ્તબ્ધ બની ગયાં. જેવું જીવન હતું તેવું જ તેમનું દેવતાઇ મૃત્યુ થયું.
તેમનું જીવન ધન્ય ધન્ય બની ગયું ટુ-ચરણોમાં એમને સ્થાન મળયું. એમની યાદમાં એમની ભાવનાનુરૂપ ગુરુવલ્લભસ્મારકને પૂર્તિ રૂપ ટ્રસ્ટ સ્થાપિત કરવામાં આવ્યું. એ એમની ભક્તિનું જ ફળ હતું.
માતૃતુલ્ય સ્નેહ આપનાર હે સુજયેષ્ઠાશ્રીજી મહારાજ! અમને સહાય કરજો. અમને ભક્તિ આપજો. જેથી ગુરુ મહારાજ અને જિન શાસનની સેવા કરી શકીએ.
આપની મધુર યાદોમાં ખોવાયેલી આપની નાની બહેન સુવ્રતાનાં કોટિ કોટિ વંદન.
મહત્તરા શ્રી મૃગાવતીશ્રીજી
૧૪૩
