________________
સાધ્વી સંઘના શિરોમણિ
D નગીનદાસ જે. શાહ-વાવડીકર ભૂતકાળનું સ્મરણ કરું છું, તો મહત્તરા સાધ્વીજી મૃગાવતીશ્રીજી મહારાજના પરિચયમાં આવવાનો સુઅવસર મને મળ્યો, એ વાતને વીસેક વર્ષનો સમય થયો. * પૂજયશ્રીનાં માતા-ગુરુ પૂજય સાધ્વીજી મહારાજ શ્રી શીલવતીશ્રીજી તથા તેમનાં બે શિષ્યાઓ પૂજય સુજયેષ્ઠાશ્રીજી અને પૂજય સુવ્રતાશ્રીજી સાથે અમદાવાદથી વિહાર કરીને સને ૧૯૬૬માં મુંબઈ પધારતાં, ભીંવડીમાં સૌ પ્રથમ પ્રવેશ હતો. તે દિવસે મારા મિત્ર અને શ્રી આત્માનંદ જૈન સભાના માનદ મંત્રી સ્વ. શ્રી રસિકલાલ નાથાલાલ કોરાએ મને તેઓનો પરિચય કરાવ્યો હતો. - પૂજય સાધ્વીજી મૃગાવતીશ્રીજી મહારાજ મુંબઇમાં ચાતુર્માસ રહેવાના હોઇ, ગુરુભકતોએ “શ્રી આત્મ-વલ્લભ સંદેશવાહક સમિતિની સ્થાપના કરી હતી. પૂજયશ્રીનાં દર રવિવારે જુદા જુદા સ્થળોએ જાહેર પ્રવચનો યોજાતા અને તે પ્રવચનો લખીને ભાવનગરથી પ્રસિદ્ધ થતા“જૈન” સાપ્તાહિકમાં પ્રસિદ્ધ થાય તે કાર્ય પરમ ગુરુભકત શ્રી ઉમેદમલજી હજારીમલજી જૈને મને સોપ્યું હતું. તેથી દર રવિવારે પૂજયશ્રી પાસે જવાનું થતું. આમ, એમની નિકટ પરિચયમાં આવ્યા પછી એમની અનેક આંતરિક શકિતઓના અને સાધ્વીજીવનનાં શોભારૂપ અનેક સંઘૃણોનાં દર્શન કરવાનું સદ્ભાગ્ય હું પ્રાપ્ત કરી શક્યો હતો.
એક પ્રસંગ મારી સ્મૃતિમાં બરાબર કોતરાઈ ગયો છે. પૂજયશ્રીનું સને ૧૯૬૭ના વર્ષનું ચાતુર્માસ મુંબઇમાં પાયધુની ખાતેના શ્રીનેમિનાથજી ઉપાશ્રયમાં હતું. તે સમયે તેઓ પાટ ઉપર બેસીને વ્યાખ્યાનો આપતાં હતાં. ભાઈબહેનોની વ્યાખ્યાન સમયે ખૂબ સારી હાજરીથી એક વર્ગે સાધ્વીજી પુરુષો સામે વ્યાખયાન આપી ન શકે એમ કહી વિરોધનો વંટોળ ઊભો કર્યો હતો અને તે માટે એક આવેશભરી નનામી પત્રિકા પણ પ્રગટ થઇ હતી. આથી શ્રી રસિકભાઈ કોરાએ “ભગવાન મહાવીરે પ્રવર્તાવેલ સંસ્કૃતિના ખમીરના બળે જ સાધ્વી સમુદાય પોતાના અસ્તિત્વને ટકાવી શકયો છે, અને સાધ્વી શકિતઓ જૈન ધર્મના પ્રચાર માટે વ્યાખ્યાન આપે તે મતલબનું લખાણ શાસ્ત્રીય પુરાવા સાથે મને આપેલ અને મેં આ લખાણને વ્યવસ્થિત કરી છપાવવા આપતાં પહેલાં પૂજયશ્રીને વાંચવા આપ્યું હતું.
આ લખાણ વાંચીને પૂજયશ્રીએ મને કહ્યું, “નગીનભાઇ લખાણમાં વિવેક જાળવવા સાથે શાસ્ત્રીય વાતો મૂકી છે તે બરાબર છે, પણ આ વાતના વિરોધીઓ આ પત્રિકાથી શાંત બેસી નહિં રહે. શ્રી રસિકભાઈ ખૂબ જ સંવેદનશીલ અને ભકિતસંપન્ન છે, એટલે તેઓ પ્રત્યુત્તર આપવા માટે આ પત્રિકા તરત તૈયાર કરવાનું કહે, પણ મને તો લાગે છે કે, આ બાબતોનો કશો જ જવાબ આપવાની જરૂર નથી. આપણે આપણી શકિતનો, સમયનો સદુપયોગ કરવાનો છે. આજે સમાજની એકતા માટે ઘણું ઘણું કરવાનું છે. તમારા જેવી યુવાશકિત આ જ વાત પર ધ્યાન આપે. વિરોધીઓ એની મેળે શાંત થઇ જશે. અને ન થાય તો પણ તેની ચિંતા કરવાની જરૂર નથી. આપણે તો નચિંતપણે આનંદથી આપણું કાર્ય કર્યું જવાનું. જીવનમાં સુખી થવાનો એક ઉપાય છે કે કોઇ પણ વિવાદથી દૂર રહેવું અને મન પર કોઈ પણ પ્રકારનો ભાર ન રાખવો. સત્યકાર્યોની અનુમોદના અને તનાવમુકત જીવન જે આત્માને તારી શકશે. પૂજય મૃગાવતીશ્રીજીની આ અમૃતવાણી સાંભળીને મારું મસ્તક તેમની આવી સમયોચિત ઉદાત ભાવના સામે નમી પડયું. તેમનો આ પ્રસંગ લખવા બેઠો ત્યારે મને થયું કે ભારતવર્ષ અને જૈન ધર્મ કેવા ઉન્નત અને ગૌરવભર્યું છે કે જયાં જીવનને સ્પર્શતી આવી નાની છતાં મહત્ત્વની વાતને પણ મૃગાવતીશ્રીજી જેવાં સાધ્વીજી મહારાજ કેવો સુંદર વળાંક આપીને રચનાત્મક રાહ બતાવી શકે છે.
સને ૧૯૭૯માં વલ્લભસ્મારક દિલ્હીના સ્થળ પર શિલાન્યાસના પ્રસંગ સાથે અખિલ ભારતીય જૈન શ્વેતામ્બર,
મહત્તરા શ્રી મૃગાવતીશ્રીજી
