________________
વલ્લભ સ્મારક એક અદ્ભુત અને અજોડ કાર્ય છે. એનો જોટો ભારતભરમાં જડવા મુશ્કેલ છે. આ સ્મારકન વિકસતું જેમણે જોયું છે, તે સૌને ખબર છે કે, મૃગાવતીજીએ પ્રતિપળ સ્મારક માટે ચિંતા અને કાળજી રાખ્યાં હતાં.
મૃગાવતી શ્રીજીના અંતિમ દિવસોનો હું સાક્ષી છું. અસહય વેદના વચ્ચે પણ તેઓ અજબનું આત્મબળ ધરાવતાં હતા. સ્મારક ખાતેના નિવાસ દરમ્યાન તેઓ અપાર જનસમુદાયને મળતાં રહ્યાં છે, સૌને તેઓ રોજિંદી આવશ્યક ધર્મક્રિયાઓ, માર્ગદર્શન આપતાં રહ્યાં છે. ધર્મધ્યાન કે સ્વાધ્યાયના નિયમોમાં જરા પણ શિથિલતા આવવા નહોતી દીધી. તેમનો ચહેરો અંતિમ ક્ષણ સુધી પ્રખર તેજ અને સમતાથી ઝળહળતો હતો. અંતિમ સંધ્યાએ તેમણે લીધેલ સમાધિનું જોનારા સૌ માટે અદ્વિતીય હતું. તેમના ચહેરાના તેજને દર્શને આવેલ કોઈ પણ કદી ભૂલી નહિ શકે. કેવું અદ્ભુત એ દશ્ય હતું.
તેમને નિયતિનો ખ્યાલ હતો એટલે સ્મારકનાં કાર્યો બને એટલી ત્વરાથી પૂર્ણ થાય એવી અદમ્ય ઇચ્છા સૌ કાર્યકરો સમક્ષ દર્શાવી હતી. | અંતિમ સંધ્યાએ સંપૂર્ણ સભાનપણે સમાજના અગ્રણીઓ અને સંઘના અધિપતિઓને બોલાવીને એમણે ક્ષમાપના કરી લીધી હતી..
સદેહે તેમણે જે કાર્યો કરાવ્યાં છે તે બેમિસાલ છે. વિદેહે પણ તેઓ સંસ્થાને અદશ્ય મદદ કરશે એવો કૉલ તેમણે પોતાની શિષ્યા પૂજય સાધ્વીશ્રી સુવ્રતાશ્રીજીને આપેલ છે તે વાત સૌ કોઈ જાણે છે. વલ્લભ સ્મારકની પૂર્ણતા અને તેમણે દર્શાવેલ માર્ગને અનુસરવું એ જ એમને સાચી શ્રદ્ધાંજલિ અર્પી કહેવાશે.
શત શત વંદન હજો એ અજરઅમર માતા મૃગાવતીશ્રીજીના ભવ્ય આત્માને.
મહત્તરા શ્રી મગાવતીશ્રીજી
