________________
અંતરદીપના અજવાળામાં
7 દામજી કુંવરજી છેડા
આર્ષદ્રષ્ટા પ. પૂ. આ. શ્રી વિજયવલ્લભસૂરીશ્વરજી મહારાજ અને તેમના સમગ્ર સમુદાય દ્વારા થયેલાં લોક કલ્યાણના કાર્યોએ જૈન શાસનમાં ઇતિહાસ સર્જયો છે. જ્ઞાન, તપ, ત્યાગ ઇત્યાદિ અનેક સંપદાઓથી જેમનું જીવન સમૃદ્ધ હતું એવા દિવંગત સાધ્વી મૃગાવતીશ્રીજી એ જ પરંપરાના વિશિષ્ટ ગુણો ધરાવતાં પ્રજ્ઞાવંત સાધ્વી હતાં.
પંજાબના જૈનોનું એક પરમ સદ્ભાગ્ય છે કે પૂ. સાધ્વીજીએ તેમની જ્ઞાનની પિપાસાને સંતોષી, તપ અને ત્યાગની ભાવનાને પુષ્ટિ આપી, સેવા અને કરુણા નિતર્યા અભિગમ વડે માતાતુલ્ય લાગણી વહાવી.
પૂ. મૃગાવતીજીના કાળધર્મના એક મહિના પહેલાં તેમના વંદનાર્થે દિલ્હી જવાનું થયું. પૂ. સાધ્વીજી હંમેશા ખાદી પહેરતાં, પહેરવાનો આગ્રહ રાખતાં અને ખાદીનો ઉપયોગ કરનાર પાસેથી કપડું વહોરતાં. પૂજયશ્રીને ખાદી વહોરાવવાની મારા અંતરની ઇચ્છા હતી. આગ્રહપૂર્વક સાધ્વીજીને વિનંતી કરી કે, સેવાપૂજા વખતે જરૂર ખાદીનો ઉપયોગ કરું છું તો વહોરાવવાનો લાભ આપો. સરળતાથી પ્રેમભાવે મારા આગ્રહ અને લાગણીને સમજી, કાપડનો સ્વીકાર કરી, વહોરાવેલી ખાદીને સ્વહસ્તે પોતાના શિરે અડાડી તેમણે મંદ સ્મિત દ્વારા આર્શીવાદ આપ્યા. હું આનંદ વિભોર બની રહ્યો. બીજે દિવસે સવારે ફરી તેમના દર્શનની ધન્ય વેળા આવી. વિનમ્રભાવે મને કહે દામજીભાઇ તમે જે ખાદી લાવ્યા છો તે અમારા ખપ કરતાં ઘણી વધારે છે વળી, પોત કંઇક વિશેષ ઝીણું હોવાથી સાધ્વીજીઓને વાપરવામાં સંકોચ થશે. તો એમ કરો, મારા પૂરતી ખાદી હું સ્વીકારું છું અને વધારાની ખાદી, આકોલામાં બિરાજમાન પૂ. આ. ભગવંત શ્રી વિજય ઇન્દ્રદિન્તસૂરિજી મ.સા.ને વહોરાવજો મને આનંદ થશે. તમને લાભ મળશે.’
સામી વ્યકિતના આગ્રહનો પ્રેમભાવે સ્વીકાર કરવો પણ, વસ્તુના ઉપયોગની મર્યાદાને સમજી આચારવિચારમાં વિવેક ન ચૂકવો એ તેમના હૃદયના ગુણને સમજી એક માતાના સ્નેહની સરવાણીમાં હું ઝબકોળાઇ ગયો.
લગભગ મહિના પછી તેમના કથળતા જતા સ્વાસ્થ્યના સમાચાર જાણી, સતત છેલ્લા ત્રણેક દિવસ સુધી જિનભકિતનાદની સાથે તેમની સન્મુખ બેસી રહેવાનું બન્યું. શ્વાસની સરગમના ઘૂંટાતાં લયમાં જાણે ખોવાઇ જવાયું. અંતિમ ઘડી આવી પહોંચી.
માનવમહેરામણના દૂધવતા નાદમાં ૧૮મી જુલાઇ ૧૯૮૬ના દિને તેમના દેહાંત પછીની પાલખીયાત્રામાં શિરે અડાડીને પોતે વહોરેલી ખાદી તેમના નશ્વર દેહનું આવરણ બની તેમની સાથે અગ્નિમાં લપેટાઇ જતી હતી. તેજરેખાની એક દિવ્ય જયોત જાણે તેમના સમગ્ર દેહને વીંટળાઇ, ઉર્ધ્વગતિને આંબી જતી હતી.
પૂ. સાધ્વી સુવતાશ્રીજી મ. સા. સાથેની એક વિચારયાત્રામાં મને આ વાતનું સ્મરણ તેમણે કરાવ્યું. હેતના તાંતણે વણાયેલી ખાદીનો એક એક તાંતણો મારા અંતરદીપને જાણે અજવાળી રહ્યો.
મહત્તરા શ્રી મૃગાવતીશ્રીજી
h2
