________________
[] શ્રીમતી લાડોરાની જૈન
પૂજય મૃગાવતીજી મહારાજ પાસે એક વાર જનાર વ્યકિત કાયમ એમની બની જતી. એમની વાણીમાં કોઇ અદ્ભુત જાદુ હતો.
મહત્તરાજીના દેવલોકગમનના દસ દિવસ પહેલાં હું એકલી એમને મળવા સાંજે ગઇ હતી. પાછા ફરવાની વ્યવસ્થા વિશે એમણે પૂછયું. હું બરોબર પાછી જઇ શકું એ માટે બધી પૂછતાછ કરી. સૂચનાઓ આપી. કેવી મમતાથી એ બધાનું ધ્યાન રાખતાં હતાં!
મહત્તરાજી કોઇ પણ શ્રાવક કે શ્રાવિકોને કોઇ નિયમ લેવા આગ્રહ ન કરતાં. કોઇ સરદારજી મળવા આવે તો તેને વાહે ગુરુજીનું નામ લેવાનું કહેતા. એમણે બધા ધર્મો પ્રત્યે ઊંચી ભાવના બતાવી હતી અને આદર કર્યો હતો. સમારક માટે કરોડો રૂપિયા એકઠા કરવાના હતા, છતાં તેઓ કોઇને પૈસા આપવાનું કહેતાં ન હતાં. આપોઆપ પૈસા આવતા જતા હતા. પદ્માવતી માતાના મંદિર માટે પૈસા લખનાર થાકી ગયા, લખાવનાર આવતા જ જતા હતા. મહત્તરાજી કોઇ કાર્ય માટે પ્રેરણા આપતાં, પછી તે કાર્ય થઇ જ ગયું સમજો.
ન
કોઇ પણ સંધની કોઇ સમસ્યા હોય તો તેઓ પ્રેમથી સમાધાન કરી આપતાં. શ્રી વિજયાનદસૂરિ, શ્રી વલ્લભસૂરિ, શ્રી સમુદ્રસૂરિ મહારાજ એમના રોમેરોમમાં વસેલા હતા.મહત્તરાજીનું એવું કોઇ વ્યાખ્યાન નહિ હોય જેમાં એમણે વર્તમાન આચાર્યભગવંત શ્રી ઇન્દ્રદિન્તસૂરીશ્વરજીનું નામ ન લીધું હોય. બહેનો દરેક ક્ષેત્રમાં આગળ વધે એવી મહારાજસાહેબની ઇચ્છા હતી. દિલ્હીમાં મહિલામંડળની સ્થાપના કરવા એમણે પ્રેરણા આપી હતી. પૂજા ભણાવવાનું શીખવ્યું અને પ્રશ્નોત્તરી વડે બહેનોનું જ્ઞાન વધાર્યું હતું. આજે દિલ્હી મહિલા મંડળનું જે ઊંચું નામ છે તે એમની પ્રેરણાને પ્રતાપે છે.
શ્વેતામ્બર, દિગમ્બર, સ્થાનકવાસી કે તેરાપંથી સૌ એમનાં દર્શને આવતાં.
સૌ શ્રાવક–શ્રાવિકાઓ સ્મારક માટે તન,મન, અને ધનથી કાર્ય કરીએ એ જ મહત્તરાજી પ્રત્યેની સાચી શ્રદ્ધાંજલિ
હશે.
મહત્તરા શ્રી મૃગાવતીશ્રીજી
し
