________________
જૈન સમાજનું બહુમૂલ્ય રત્ન
| પ્યારેલાલ જૈન
ડા ઉતા,
લગભગ વીસ વર્ષ પહેલાં પૂજય મહારાજ શ્રી મૃગાવતીજીને હું વડોદરામાં પહેલી વાર મળ્યો હતો. અમેરિકાથી ભારતની મુલાકાતે હું આવ્યો હતો અને તે વખતે મહારાજશ્રી વિશે ઘણું સાંભળવા મળ્યું હતું. તે વખતે તેઓ જૈન સાધુ-સાધ્વીજીઓમાં ઉદયમાન થતા સિતારા હતા. મહારાજશ્રી સાથે નિકટના પરિચયમાં રહેલા મારા સદ્ગત ભાઈ શ્રી શાંતિસ્વરૂપજીએ મારી ભારતયાત્રા દરમ્યાન મહારાજશ્રીને મળવા કહ્યું હતું અને વડોદરા સાથે આવ્યા હતા. મને યાદ છે કે, મહારાજશ્રી સાથેની મારી પ્રથમ મુલાકાતમાં જ મને લાગ્યું હતું કે, હું એક પૂર્ણ પ્રેમમય, નમ, હેતાળ અને માનવતાવાદી મહાન વ્યકિતને મળી રહ્યો છું. એમના ચહેરા પર અપૂર્વ સ્મિત હતું. વાતચીત દરમ્યાન તમને પ્રતીતિ થાય કેતેઓ તમારો ખ્યાલ રાખે છે. તેમની પાસે અદ્ભુત જાદુ હતો. એક વિજ્ઞાની હોવાને નાતે હું તેમને અને તેમના જીવનકાર્યને ઘણી સારી રીતે સમજી શકતો હતો..
મહારાજશ્રીએ મને કહ્યું કે પોતે મારા વિશે જાણતાં હતાં. કારણકે તેઓ પોતે આચાર્યશ્રી વલ્લભસૂરીશ્વરજી મહારાજનાં આશાવર્તિની હતાં. જેઓ મારા પણ ગુર હતા. સમાન ગુર હોવાને કારણે મારા મનમાં ગાંઠ મજબૂત થઈ અને હું એમનાં કાર્યો પ્રત્યે આદર વ્યકત કરતો થયો. એમનાં વિશાળ જ્ઞાન, નિગ્રંથ મન અને જીવનમાં પોતાને શું પ્રાપ્ત કરવું છે એના સ્પષ્ટ દૃષ્ટિકોણથી હું ખૂબજ પ્રભાવિત થયો. આ ઉદાત્ત ગુણોએ પ્રથમ નાનકડી મુલાકાતમાં જ મને મહારાજશ્રી સાથેના નિકટના સંપર્કમાં મૂકી દીધો. મારે તે જ દિવસે બપોર પછી વડોદરાથી નીકળવાનું હતું, પરંતુ મહારાજશ્રીએ કહ્યું કે, બીજે દિવસે સવારે મારે જૈન સમાજ સમક્ષ વડોદરામાં મહારાજશ્રીની પ્રેરણાથી સ્થપાનારી જૈન શૈક્ષણિક સંસ્થા વિશે બોલવાનું છે. હું ઇન્કાર ન કરી શકયો. મહારાજશ્રી સાથેની વડોદરાની આ મુલાકાતથી હું મનોમન અનુભવવા લાગ્યો કે, હું એમને ઘણાં લાંબા સમયથી ઓળખું છું.
ચાર-પાંચ વર્ષના ગાળા બાદ ઉનાળામાં હું ફરીથી ભારત આવ્યો હતો. મારે મહારાજશ્રીનાં દર્શન કરવાં હતાં, મારા ભાઈ શાંતિસ્વરૂપજી મને લુધિયાણા મહારાજશ્રી પાસે તેડી ગયા. ત્યાં ચાલી રહેલા એક મોટા કાર્યક્રમમાં બોલવા માટે મહારાજશ્રીએ મને કહ્યું. બીજે દિવસે પણ અમારી મુલાકાત થઈ. મેં જોયું કે, તેઓ જે ઉપદેશ આપતાં હતાં તેને પોતાના આચરણમાં મૂકી સિદ્ધ કરી બતાવતાં હતાં. મારા મનમાં એમના પ્રત્યે ખૂબ જ આદરભાવ ઉત્પન્ન થયો. હું મારા ભાઈને ઘણી વાર કહેતો કે, આપણો સમાજ કેટલો બધો ભાગ્યશાળી છે કે, એને દોરવણી આપનાર મહારાજશ્રી મળ્યાં છે. મહારાજશ્રીની મુલાકાત બાદ તેઓ મને દરવાજા સુધી મૂકવા આવ્યાં. એક મહાન આત્માની નમતા મને સ્પર્શી ગઈ!
મહારાજશ્રીને ત્રીજી વાર હું કાલ્કાદેવી પાસે આવેલ કાસોલીમાં મળ્યો. ખૂબ અંધારું થઈ ગયું હતું. તેથી એ ટૂંકી મુલાકાતમાં હું મહારાજશ્રીનાં માત્ર દર્શન કરી શકયો. બીજે દિવસે મારે અમેરિકા તરફ પ્રયાણ કરવાનું હતું. બફેલોમાં સ્ટેટ યુનિવર્સિટી ઑફ ન્યુ યોર્કેના ફિઝિકસ ડિપાર્ટમેન્ટમાં હું પ્રાધ્યાપક તરીકે કામ કરું છું ત્યાં મારે ફરજ પર હાજર થવાનું હતું. - ૧૯૮૪માં મહારાજશ્રીને દિલ્હીમાં હું છેલ્લી વાર મળ્યો. મુંબઈમાં આયોજિત આંતરરાષ્ટ્રીય કૉન્ફરન્સમાં પ્રવચન આપવા હું ભારત આવ્યો હતો. દિલ્હીના આત્મવલ્લભ જૈન સ્મારકમાં ત્યારે એક અગત્યનો કાર્યક્રમ ચાલતો હતો. મહારાજશ્રીએ મને સંદેશો મોકલાવ્યો કે, સ્મારકના કાર્યક્રમમાં ઉપસ્થિત રહી મારે કંઈક કહેવું. મેં એનો સહર્ષ સ્વીકાર કર્યો. બીજે દિવસે હું સ્મારક ખાતે ગયો, છતાં હું ત્યાં એક પણ શબ્દ ન બોલી શકયો. ગળાની ઓચિંતી તકલીફને કારણે મારો અવાજ બેસી ગયો હતો. હું ખૂબ નિરાશ થયો. કાર્યક્રમ બાદ હું મહારાજશ્રીની માફી માગવા
મહત્તરા શ્રી મૃગાવતીશ્રીજી
