________________
Ca
કરી . એમણે વિજયવલ્લભ સ્મારક યોજના માટે મૃગાવતીજીને પોતાની હાર્દિક શુભેચ્છાઓ આપી અને કાર્ય આગળ વધારવા આશીર્વાદ આપ્યા.
ઇ.સ. ૧૯૭૮માં મૃગાવતીજીએ કાંગડાના પ્રાચીન કિલ્લાની નીચે જંગલમાં આવેલી જૈન ધર્મશાળામાં ચાતુર્માસ કર્યું. ઇતિહાસ સાક્ષી છે કે, કોઇ પણ સાધુ-સાધ્વીએ આજ સુધી ત્યાં ચાતુર્માસ નહોતું કર્યું. મૃગાવતીજીનું આ ચાતુર્માસ એમના સાહસની અમર યાદ આપ્યા કરશે. ચાતુર્માસ દરમ્યાન એમણે એ તીર્થનો ઉદ્ધાર કરાવ્યો અને પુરાતત્ત્વ વિભાગ પાસેથી આદિનાથ ભગવાનની પ્રતિમા જૈન સંઘને પાછી અપાવી, સદાને માટે દર્શન અને પૂજાનો લાભ એમણે સમાજને અપાવ્યો. આ એક અભૂતપૂર્વ ઉપલબ્ધિ છે. વર્તમાન આચાર્ય વિજયેન્દ્રદિન્તસૂરિ મહારાજે આ મહાન ઉપલબ્ધિ પર અત્યંત પ્રસન્નતા વ્યક્ત કરી હતી અને મૃગાવતીજીને મહત્તરાની ઉપાધિથી અલંકૃત કર્યા હતા. પૂજય સાધ્વી યાકિની મહત્તરાના દેવલોક પછી અનેક સદીઓ બાદ પહેલી વાર મૃગાવતીજીને મહત્તરાની પદવી પ્રદાન કરવામાં આવી હતી.
૫૪
૨૭ જૂન ૧૯૭૯ના મૃગાવતીજી દિલ્હીમાં ફરીથી પધાર્યાં. એમની પ્રેરણા અને નિશ્રામાં ૨૭ જુલાઇના સ્મારક સ્થળ પર નિર્માણ નિધિના અધ્યક્ષ લાલા રતનચંદજીના વરદ હસ્તે ભૂમિપૂજન કરવામાં આવ્યું. મહત્તરાજીની અપીલથી લગભગ ૧૬ લાખ રૂપિયાના દાનના વચન તત્કાળ મળી ગયાં.
વલ્લભ સ્મારક જલદીમાં જલદી તૈયાર થઇ જાય એ વિચાર મૃગાવતીજીના મનમાં સતત ઘૂમવા લાગ્યો. એમની પાવન નિશ્રામાં એક વિસ્તૃત યોજના બનાવવામાં આવી અને ૨૮, ૨૯ અને ૩૦ નવેમ્બરના ત્રિદિવસીય વિરાટ સમારોહનું આયોજન કરવામાં આવ્યું. શિલાન્યાસની સાથોસાથ શ્વેતામ્બર જૈન કોન્ફરન્સનું ૨૪મું અભિવેશન પણ ભરવામાં આવ્યું. શિાન્યાસનો લાભ સુશ્રાવક વયોવૃદ્ધ લાલા ખૈરાયતીલાલ જૈને લીધો. ૨૯ નવેમ્બરના શિલાન્યાસની થોડી વાર પહેલાં મૃગાવતીજીનું માર્મિક પ્રવચન થયું અને તેના ફલસ્વરૂપ ૨૫ લાખ રૂપિયાના વચન મળ્યાં. બહેનોએ આભૂષણ ઉતારીને આપી દીધાં. ૨૧ એપ્રિલ ૧૯૮૦ના ભગવાન વાસુપૂજયના ચૌમુખ મંદિરનો શિલાન્યાસ ધામધૂમથી શ્રેષ્ઠિવર્ય પ્રતાપભાઈ ભોગીલાલ અને પરિવાર દ્વારા સંપન્ન થયો.
નિર્માણ માટે ભરતપુર જિલ્લાના બાંસી પહાડપુરનો ગુલાબી પથ્થર પસંદ કરવામાં આવ્યો, જે રંગ, શક્તિ અને કોતરકામ માટે વધુ યોગ્ય લાગ્યો. ૧૯૮૧માં ભાઇ-બહેનોના શ્રમદાનથી હૉસ્ટેલનું નિર્માણકાર્ય શરૂ થયું.
મહત્તરાજીના કેન્સરના અસાધ્ય રોગથી શ્રાવકો ચિંતિત હતા, પરંતુ મહત્તરાજીને એની જરા પણ ચિંતા ન હતી. ખૂબ જ અનુનય વિનય પછી મહત્તરાજીએ ઑપરેશન માટે સંમતિ આપી અને ૧૭મે ૧૯૮૦ના મુંબઇના પ્રખ્યાત ડૉક્ટર પ્રફુલ્લ દેસાઈએ ડૉક્ટર કે.સી. મહાજનની હૉસ્પિટલમાં ઑપરેશન કર્યું. ઑપરેશન પહેલાં અને પછી મૃગાવતીજીએ સાધુ સમાચારીની મર્યાદાઓનું પૂર્ણતયા પાલન કર્યું. તેઓ પગપાળા ચાલ્યા અને લિફટ, સ્ટ્રેચર વગેરેનો ઉપયોગ ન કર્યો. થોડા મહિના બાદ પગપાળા વિહાર કરી તેઓ હરિયાણા અને પંજાબ તરફ ગયાં. અંબાલા અને ચંડીગઢમાં ચાતુર્માસ કર્યાં.
ઇ.સ. ૧૯૮૩નું ચાતુર્માસ મૃગાવતીજી દિલ્હીમાં કરે એવી ભાવભરી વિનંતી માલેરકોટલા જઇ કરવામાં આવી.
૧૯૮૩ના અંતમાં એમણે ભાવના વ્યક્ત કરી કે, આ સુંદર સ્થાનમાં પ્રગટ પ્રભાવી માતા પદ્માવતીદેવીનું પણ એક સુંદર સ્વતંત્ર કલાયુક્ત મંદિર રચવું જોઇએ. ૧૮ જૂન ૧૯૮૪ના રોજ દિલ્હી સંઘના અગ્રેસર લાલા રામલાલના વરદ હસ્તે મૃગાવતીજીની પાવન નિશ્રામાં ભૂમિપૂજન કરવામાં આવ્યું. મૃગાવતીજીની પ્રેરણાથી મંદિર નિર્માણ માટે ચાર લાખ રૂપિયાનાં વચન તત્કાળ પ્રાપ્ત થયાં. ૧૯ જૂન ૧૯૮૪ના શ્રી છોટેલાલજી જૈન શાહદરાવાલાના વરદ હસ્તે શિલાન્યાસ કરવામાં આવ્યો.
મહત્તરા શ્રી મૃગાવતીશ્રીજી
