________________
તેઓશ્રીને સહજપણે સ્થાન મળતું હતું. જાતિભેદ તેમને સ્પર્શતો નહોતો. અન્ય ધર્મી જનસમુદાય પણ ખૂબ જ આદરભાવે - તેઓને વંદન કરતો હતો.
આચાર્યશ્રી વિજયવલ્લભસૂરીશ્વરજી મહારાજસાહેબની ઉદારતા અને દીર્ધદષ્ટિથી આવાં વિદુષી સાધ્વીજી સમાજને મળ્યાં હતાં.
વડોદરામાં સાધ્વી સંમેલનમાં શ્રી મગાવતીશ્રીજી મહારાજસાહેબે સાધ્વી સંઘના વિકાસ માટે અને જિનશાસનની સેવા માટે કટિબદ્ધ થવા કહ્યું હતું. આ સંમેલનમાં એમનું બહુમાન પૂજય આચાર્ય શ્રી વિજયસમુદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજ સાહેબની નિશ્રામાં થયું હતું.
પીડિત શરીરે પણ સતત પ્રવચનો આપવાં કે કાર્યો કરવાં તેમને માટે સહજ હતું. સહનશક્તિની ઉત્તમ સાધનાથી ચારિત્ર્યપાલન તેઓ કરતાં હતાં.
બાળકો અને સ્ત્રીઓનાં તો તેઓ ખરાં હિતચિંતક હતાં. એમની આસપાસ બહેનો અને બાળકો ટોળે વળીને બેઠાં જ હોય અને તેઓ સૌને કંઈક ને કંઈક હિત શિખામણ આપતાં જ હોય. એ દ્રશ્ય તો આજે પણ નજર સામે તરવરે છે. - સાધ્વીશ્રી શીલવતીશ્રીજી પોતાની સાથ્વીપુત્રીના અભ્યદય માટે જીવનભર તપ કરતાં રહ્યા અને જ્ઞાનચારિત્રની નિર્મળ આરાધના, વ્યાપક અને મર્મસ્પર્શી જ્ઞાનોપાસના દ્વારા શ્રી મૃગાવતીશ્રીજીનો શતદલ કમળની જેમ વિકાસ થાય એ માટે તેઓ જીવંત વાડ બનીને એમની સદાય સંભાળ રાખતાં રહ્યાં હતાં એમ વિના અતિશયોક્તિ કહી શકાય.
શિષ્યો પોતાના ગુરુને સર્વસ્વ માનીને એમનામાં જ પોતાની જાત અને સર્વસ્વને સમાવી દે એવા ગુરુભક્તિના . વિરલ દાખલા શાસ્ત્રોમાં નોંધાયા છે અને આજે પણ જોવા મળે છે. પરંતુ પોતાના શિષ્યના અભ્યદય માટે ગુરુ પોતાની જાતને અર્પણ કરી દે, પોતાનું સર્વસ્વ એમાં જ સમાવી દે અને પોતે જાણે શિષ્યમય જ બની ગયા હોય એ રીતે જ પોતાની સાધનાની અને જીવનની બધી પ્રવૃત્તિઓ ગોઠવે એવું તો કયારેક જ બને છે. આ દષ્ટિએ વિચારતાં કહેવું જોઇએ કે, સાધ્વી શ્રી શીલવતીશ્રીજી શ્રી મૂગાવતીજીમય બની ગયાં હતાં. પોતાની શિષ્યા-પુત્રીના વ્યક્તિત્વમાં જ પોતાનું સમગ્ર વ્યક્તિત્વ એમણે સમાવી દીધું હતું.
પંજાબનો પ્રદેશ મૂગાવતીશ્રીજીને હૈયે વસેલો હતો. પંજાબીઓ પણ આ સાધ્વીરત્ન પ્રત્યે અપાર ભક્તિ ધરાવતાં હતાં અને આજે પણ ધરાવે છે. - જેવી લોકપ્રીતિ તેઓએ પંજાબમાં મેળવી હતી એવી જ મુંબઇનાં બે ચાતુર્માસ દરમ્યાન મેળવી હતી. મુંબઈમાં તો એમની એક જ ઝંખના હતી કે, ગરીબ અને મધ્યમ વર્ગના ઉત્કર્ષની ગુરુદેવની ભાવના કેવી રીતે સફળ થાય! આ માટે એમણે યથાશક્તિ પ્રયત્ન પણ કર્યો હતો.
પૂજય મૃગાવતી શ્રીજીના શિષ્યરત્નોમાં પણ વિનય, વિવેક, મિતભાષિતા, અધ્યયન પ્રત્યેની રુચિ, સેવાપરાયણતા, નિખાલસતા વગેરે સગુણો જોઇ અંતર ઠરે છે, ચિત્ત આલાદ અનુભવે છે.
સંવત ૨૦૨૪માં પૂજય સાધ્વીજી શ્રી શીલવતીશ્રીજી મુંબઈમાં સમાધિપૂર્વક સ્વર્ગવાસી થયાં ત્યારે તેમના સ્મૃતિમાં “શ્રી આત્મવલ્લભ શીલસૌરભ ટ્રસ્ટની રચના કરી તેઓશ્રીને વિધેયાત્મક ભાવાંજલિ અર્પણ કરાઈ. આ ટ્રસ્ટ દ્વારા પ્રાકૃત અને અર્ધમાગધી સાથેના વ્યાવહારિક શિક્ષણ માટે કન્યાઓને છાત્રવૃત્તિ અપાય છે, તેમ જ સાધ્વીજી મહારાજોને અભ્યાસ કરાવવા માટે પંડિતોની વ્યવસ્થા કરાય છે. - પરમ ઉપકારી, નવયુગસૃષ્ટા પરમ પૂજય આચાર્ય શ્રી વિજયવલ્લભસૂરીશ્વરજી મહારાજે જિનમંદિરો, શિક્ષણ
મહત્ત શ્રી ભગાવતીમી,
