Dravya Gun Paryayno Ras Part 02 Adhyatma Anuyog

Author(s): Yashovijay
Publisher: Shreyaskar Andheri Gujarati Jain Sangh

Page 161

૪૫૫
ईपरामर्शः मिथ
દ્રવ્ય-ગુણ-પથાર્યનો રસ + ટબો (૧/૧-૬)]
મિથ્યાત્વાદિકકર્મથિતિ, અકરણ નિયમઈ ભાખિ;
અપ્રતિપાતી ગ્યાનગુણ, મહાનિશીથહ સાખિ ૧૫/૧-૬ll (૨૫૧) જ્ઞાન, તે સમ્યગ્દર્શનસહિત જ આવઈ. તે પામ્યા પછી મિથ્યાત્વમાંહઈ આવઇ, તો પણિ કોડાકોડિ ૧ ઉપરાંત કર્મબંધ જીવ ન કરઈ.
“વંધેળ ન વોન; યાવિત્તિ (શ્રાવવિજ્ઞાન-રૂ૩) વવનારા
એ અભિપ્રાય ઈ નંદિષણનઈ અધિકારઈ મહાનિશીથઈ જ્ઞાનગુણઈ અપ્રતિપાતી (સાખી=) ગ કહિઓ છઈ. ૪૩૨૦૦ બૂઝવ્યા ૧૨ વર્ષ મધ્યે, નિત્ય ૧૦ નૈ લેખે
उत्तराध्ययनेषु अप्युक्तम् - "सूई जहा ससुत्ता, ण णस्सई कयवरम्मि पडिआ वि। રૂચ નીવો વિ સકુત્તો, સરૂ નો વિ સંસારા (ઉત્ત.ર૧/સાના ૬૭)/૧૫/૧-૬ll
मिथ्यात्वाद्युत्कृष्टस्थित्यकरणनियम एव विज्ञाने। ને પ્રતિપતિ જ્ઞાનં મદનિશાળે નાિા૨૨/-દ્દા hવી- સમ્યજ્ઞાન પ્રાપ્ત થાય તો જ મિથ્યાત્વ વગેરેની ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિને ન બાંધવાનો નિયમ આવે છે. મહાનિશીથમાં નંદિષેણ મુનિના અધિકારમાં સમ્યગ્રજ્ઞાનને અપ્રતિપાતી જણાવેલ છે.(૧૫/૧:૬) આ
અપ્રતિપાતી ગુણને મેળવીએ છી કાનમ:- “નિશ્ચયથી મારો આત્મા સ્વભાવથી પરિપૂર્ણ છે તથા વિભાવ-ઉપાધિથી સ્થા, ખાલી છે. મારો આત્મા શુદ્ધોપયોગથી ભરેલો છે તથા અશુદ્ધોપયોગથી/રાગાદિથી ખાલી છે' - આ પ્રમાણે છે આત્માનું અબ્રાન્ત ભાન = સમ્યગૂ જ્ઞાન કરવું, તે સોયમાં દોરો પરોવવા જેવું છે. ટબામાં દર્શાવેલ ઉત્તરાધ્યયનસૂત્રના સંદર્ભ મુજબ, જેમ દોરો પરોવેલી સોય કચરામાં પડી જાય તો પણ ખોવાતી નથી, એ તેમ જેણે નિજ આત્મસ્વરૂપ સોયમાં સમ્યજ્ઞાનસ્વરૂપી મજબૂત દોરો પરોવેલ હોય તે સંસારમાં એકબે ભવ કરે તો પણ તેનું આત્મજ્ઞાન ટળતું નથી, તે દીર્ઘ ભવભ્રમણ કરતો નથી. સાચી સમજણરૂપી છે દોરો યથાર્થપણે આત્મામાં પરોવી લેવામાં આવે તો તે વૈયાવચ્ચની જેમ અપ્રતિપાતી છે. વૈયાવચ્ચ યો અને તથાવિધ સમ્યગું જ્ઞાન વગેરે અપ્રતિપાતી હોવાથી જીવને મોક્ષે પહોચાડવા માટે અખંડ બળ પૂરું પાડે છે. તેથી મોક્ષે અવશ્ય પહોંચાડવાની બાંહેધરી આપનાર આવા સદ્દગુણોને પ્રાપ્ત કરવા માટે આપણે સતત પ્રયત્નશીલ રહેવું જોઈએ. આવા પ્રકારની આધ્યાત્મિક પ્રેરણા પ્રસ્તુત શ્લોક દ્વારા પ્રાપ્ત થાય છે. 9 મ.+શાં માં “ભાવિ પાઠ. લી.(૧૩) + ધ. + P(૨+૩+૪)નો પાઠ લીધો છે. 1. વળે ન ચવત્તીયને વાવિત્ •..• ચિહ્નદ્રયમધ્યવર્તી પાઠ પુસ્તકોમાં નથી. ફક્ત આ. (૧)માં છે. 2. सूचिः यथा ससूत्रा, न नश्यति कचवरे पतिता अपि। इति जीवः अपि ससूत्रः, न नश्यति गतः अपि संसारे।।