Shatarth Vivaranam

Author(s): Labhsagar
Publisher: Agamoddharak Granthmala

Page 26

१८
[ शतार्थविवरणे
,
स्तारय आच्छादितान् कारयेत्यर्थः । त्वं किंवि० ? परि-भूमिं 'रलयोरेक्यात' ग्लहं - अक्षपणं आरम्भं वधं मग्नं भावे क्तप्रत्यये मज्जनं स्नानं च अस्यति-लक्षणया त्यजति क्विपि परिग्लहारम्भमग्नाः । अत्र 'धुटो घुटि स्वे वेति सूत्रेण सकारलोपः । त्वं पुनः किंवि० ? अपगतो रमः - कामो येभ्यः से अपरमाः - अर्थात् साधवः, ते विद्यन्तेऽस्येति सः अपरमी । त्वं पुनः कि वि० ? 'शसयोरैक्यात् स्वः स्वर्गस्तस्य ई- श्रीः, तथा इः - कामो यस्मात् सः स्वरीः । भगवत्सेवातो देवानां श्रीः : कामाश्च भवन्तीति भावार्थ: । चित्रत्वात् विसर्गाभावः । त्वं पुनः किंवि० ? वरः । शुः - चन्द्रः तद्वत् शु-शोभनो वा अर:अतीत्रः शीतलजिन इत्यर्थः ॥ १६ ॥
,
I
"
परिग्रहारम्भमग्नास्तार ये युः कथं परान् । स्वयं दरिद्रोनपरमीश्वरी कर्तुमीश्वरः ||१७||
व्याख्या - कश्चित् दरिद्रं प्रति श्रीशीतल जिनवर्णनं वक्ति-हे दरिद्र ! ' र तीक्ष्णे' इति वचनात् रः - तीव्रः, नञो योगे अरःशीतलः । एतावता अरः - शीतलजिन इत्यर्थः । शु-शोभनः; अरःश्री शीतलजिनो विद्यतेऽस्मिन्निति श्वरी ईदृश: ई- श्रीः, तस्या ईश्वरः - पतिः, स ईश्वरः - लक्ष्मीवान् पुमान् ' अपरं त्वधुनार्थे स्यादि - तिविश्वकोषवचनात् अपरं - अधुना । स्वस्मिन् याति - गच्छति डप्रत्यये स्वयं आत्मगं कं सुखं, थो-भीत्राणं कर्तुं विधातुं । उन् एकादश रुद्रान् अथवा 'एकमूर्तिस्त्रयो देवा ब्रह्मा विष्णुमहेश्वर' इति वचनात् ऊन् - ब्रह्माविष्णुमहेशान् 'रलयोरैक्यात्' 'अली भूषापर्याप्ति - निवारणेषु' इतिवचनात् आल- निवारयामास 'नो मे