________________
જરાય પસંદ ન હતી. એમાંય એને જ્યારે એવી ગંધ આવી ગઈ કે, જસાપર ગામમાં નવરાત્રિનો લાભ લઈને ગામલોકોને સહેલાઈથી લૂંટી લેવાનો કોઈ કારસો ઘડાઈ રહ્યો છે, ત્યારે તો બીજઈએ પતિના પગમાં માથું મૂકી દઈને ઘણું ઘણું સમજાવ્યા બાદ અંતે મનમાં એવી ગાંઠ વાળી કે, મારા પતિના હાથે આવું પાપ તો નહિ જ થવા દઉં, આવા પાપથી એમને બચાવી લેવા, જે કંઈ કરવું પડશે, એ હું કર્યા વિના નહિ જ રહું. અરે ! એ માટે કદાચ આ ઘરમાંથી નીકળી જવું પડે, તો એમ કરતાંય હું જરાક ખચકાટ પણ નહિ અનુભવું.
બહારવટિયા સંઘવાણીની સામે બીજઈએ એવી મક્કમતાપૂર્વક ટક્કર લીધી હતી કે, એના મનમાં એવી શંકાને પણ સ્થાન રહ્યું નહોતું કે, હવે નવરાત જેવા તહેવારનો લાભ ઉઠાવીને મોવર સંઘવાણી જસાપર પર ત્રાટકવાનું નહિ જ વિચારે, પરંતુ સંઘવાણીએ તો જસાપર પર ત્રાટકવાનું નક્કી જ કરી લીધું હતું. એથી બીજઈ અંધારામાં રહી અને મોવર સંઘવાણી કોઈને ગંધ પણ ન આવે, એ રીતે જસાપર તરફ રવાના થઈ ગયો. એની ગંધ આવી જતાં બીજઈ બહાદુર બનીને રાતોરાત જ જસાપર પહોંચી ગઈ. અને એણે પોતાના પતિએ પાપનાં જે પોટલાં બાંધ્યાં હતાં, એને છોડી દેવા સત્તાવાહી સૂરે જણાવ્યા બાદ લોકોને પોત-પોતાના દાગીના લઈ જવાની છડેચોક છૂટ આપી દીધી.
બીજઈએ જે જુસ્સો અને ઠસ્સો બતાવ્યો, એથી લોકોને એવી ખાતરી થઈ જવા પામી કે, હવે આ બહારવટિયાઓએ હાથમાં કશું જ લીધા વિના ચાલ્યા જવાની ફરજ પડશે ! પણ એમ કંઈ હાથમાં આવેલી આવી લખલૂટ લક્ષ્મી જતી કરાય ખરી ? બહારવટિયા સંઘવાણીએ ખોટો ખોટો વાયદો આપતાં કહ્યું કે, બીજઈ ! હવે ફરીવાર ક્યારેય પાપનાં પોટલાં નહિ બાંધીએ, બસ ! પણ અત્યારે તું અમારા માર્ગમાંથી ખસી જા અને અમને આ બધું ઘરભેગું કરી લેવા દે.
બીજઈ કંઈ ગાંજી જાય એવી નહોતી. એણે કહ્યું : આમ પણ લૂંટ સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૨
૨૩
