________________
રીતની કળા તને હસ્તગત થઈ ગઈ ખરી?
મેઘાએ જણાવ્યું કે, આપા ! આપની કૃપા હોય, પછી શું અસાધ્ય ગણાય? મારે મોઢે મારાં વખાણ કરવાં શોભે નહિ. બાકી હું જે અશ્વ શણગાર બનાવીને લાવ્યો છું, એ જોઈને બધા મોઢામાં આંગળા નાખી ગયા છે. પણ બાપુ ! ખાટલે મોટી ખોડ એ છે કે, વહીવટદારો મને...
અધવચ્ચેથી જ દરબાર પૂછી બેઠા કે, ખાટલે મોટી ખોડ એટલે શું? હું તો અશ્વ શણગારમાં થોડાય ઊણપ ચલાવી લેવા માંગતો નથી.
“ના દરબાર ! શણગારની કળામાં ખોડની વાત નથી. કળાને હસ્તગત કરવા ન મેં દિવસ જોયો છે, ન રાત જોઈ છે ! પણ ખાટલે મોટી ખોડ એ સાબિત થઈ કે, આપની મુલાકાત લેતાં મને ધોળે દહાડે તારા દેખાઈ આવ્યા, તો ય સફળતા ન મળી. આ તો સારું થયું કે, મહારાજે મને ઉપાય દર્શાવ્યો, તો આજે આપનાં દર્શન મેળવી શક્યો.”
આટલી ભૂમિકા બાંધીને પછી મેઘાએ બધી વાત કહી સંભળાવી, ત્યારે જ દરબારને વહીવટના અંધેરનો એકાએક ખ્યાલ આવી જવા પામ્યો. એમને થયું કે, સ્વાર્થી અને મતલબી-માણસો પોતાની આસપાસ ગોઠવાઈ ગયા હોવાથી આવું જ થાય એમાં શી નવાઈ ? દરબારે મેઘાને વિદાય આપતાં કહ્યું કે, કાલે તું અશ્વ શણગારનો બધો જ સામાન લઈને મને મળવા આવજે. બગડેલી બધી જ બાજીને હું કાલે સુધારી લઈશ. હું ડેલીના ઓટલા પર જ બેસીશ. એથી તું મને સહેલાઈથી મળી શકીશ.
પોતાને ઘેરી વળેલા મતલબી માણસોએ રચેલી માયાજાળને પિછાણી લેવા માટે મેઘા સાથેની ઊડતી એક જ મુલાકાત દરબાર માટે કાફી થઈ પડી. બીજે દિવસે ડેલીમાં આસન જમાવીને એઓ મેઘાની પ્રતીક્ષા કરી રહ્યા. થોડીક જે પ્રતીક્ષા બાદ આવેલા મેઘા પાસે રહેલી અશ્વ શણગારની સામગ્રી જોતાંની સાથે જ આપા કાળાનો આનંદ
સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૨
૩૫
