________________
સ્વીકારે ખરો ! એથી શેઠની વાત પર થોડોઘણો પણ વિચાર કર્યા વિના જ એ રોકડું સંભળાવી દેશે કે, મારી આગળ આવી સોદાગીરી કરવા આવ્યા છો શેઠ? હાલતા થાવ, હાલતા ! હું કંઈ વાણિયો નથી, હું તો બહારવટિયો છું. બહારવટિયો તો બાહુબળે મેળવવાની જ ટેક ધરાવતો હોય.
શેઠને વિશ્વાસ હતો કે, વીરતા અને ઉદારતા જોઈને મીરખા જરૂર વિચાર કરતો થઈ જશે અને એથી રામપુરાની રક્ષા કરવાની મારી ભાવના પણ જરૂર સફળ થશે જ. નગરશેઠ તરીકે ચકુભાઈના દિલમાં એવી લાગણી લહેરાઈ રહી હતી કે, મારું ધન આ રીતે રામપુરાની રક્ષામાં ઉપયોગી થાય, એથી વળી વધુ રૂડું શું? મીરખાની ધનભૂખ આકાશ જેવી અનંત તો નહિ જ હોય ને ? માટે બહારવટિયા તરીકે જાળવવા જોગી રીતિ-નીતિમાં માનનારો મીરખા મારા મનોરથને માટીમાં નહિ જ મળવા દે.
મીરખા લૂંટફાટના દિવસોમાં જાસાચિઠ્ઠી મોકલીને પછી નિશ્ચિત બની જતો. પછી તો એને બીજું કઈ વિચારવાનું જ ન રહેતું, જાસામાં જણાવેલ સમયની જાળવણી સિવાય બીજું કશું જ એના માટે ખાસ ધ્યાન રાખવા જેવું ન રહેતું. એનો આજ સુધીનો અનુભવ આવો હતો. એથી રામપુરાના શેઠ પર પાઠવેલ જાસાના જવાબની એણે જરાય અપેક્ષા રાખી ન હતી, ત્યાં બીજા જ દિવસે એકાએક જ ચકુભાઈ શેઠને થોડાક સાગરીતોની સાથે ગલોદર ગામના પાદરે પડાવ નાખીને રહેલા પોતાની સમક્ષ આવતા જોઈને મીરખા એકદમ વિચારમાં પડી ગયો. એને થયું કે, આ શું? આ રીતે મારી પાસે આવવાની હિંમત કરનારું હજી સુધી કોઈ જ નીકળ્યું નથી. માટે રામપુરાના આ શેઠને તો મારે સૌ પ્રથમ આવા સાહસ બદલ ધન્યવાદ આપવા જ જોઈએ.
મીરખાએ જરાય ડઘાઈ ગયા વિના શેઠને આવકાર્યા : પધારો શેઠ, પધારો! મેં તમને જોયા નથી, પણ આવું વ્યક્તિત્વ જોઈને હું અનુમાન
સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૨
૮૦
