________________
૪૦
ફૂપદષ્ટાંતવિશદીકરણ / ગાથા ઃ ૪-૫ અશુદ્ધ દાન આપનાર અને લેનારનું અહિત થાય છે, તેમ કહેલું છે. અને દાયક જીવ લુબ્ધકદૃષ્ટાંતથી ભાવિત છે અને અવ્યુત્પન્ન છે, તેથી તેનું દાન દેવગતિવિષયક શુભ આયુષ્યની અલ્પતાનું નિમિત્ત છે, માટે તેને એકાંતે અહિત કરનાર છે, તેમ કહી ન શકાય; પરંતુ નિર્જરાનું કારણ પણ માનવું પડે. તેથી નિષ્કારણ પણ ગુણવાનને અશુદ્ધ દાન આપવામાં વ્યવહારથી સંયમનું વિરાધકપણું હોવાને કારણે અહિતપણું હોવા છતાં, દાનના અધ્યવસાયને કારણે દેવગતિનું કારણ બને છે, તેથી નિર્જરાનું કારણ પણ તે દાન માનવું જોઈએ. એ પ્રકારે અન્ય કોઈએ યોજન કર્યું છે, અને આ યોજન જ અવ્યુત્પન્ન જીવનું ભગવાનની પૂજામાં અતિદેશરૂપ જાણવું.
આનાથી એ ફલિત થાય છે, જેમ અવ્યુત્પન્ન જીવ નિષ્કારણ અશુદ્ધ દાન આપીને દાન આપવાના શુભ ભાવથી અલ્પ કર્મબંધ અને ઘણી નિર્જરા કરે છે, તેમ ભગવાનની પૂજાની વિધિમાં અવ્યુત્પન્ન એવો શ્રાવક અવિધિથી યુક્ત ભગવાનની ભક્તિવાળી પૂજા કરીને અલ્પ કર્મબંધ અને ઘણી નિર્જરા કરે છે. આજના અવતરણિકા :
तदिदमखिलम्मनसिकृत्याह - અવતરણિકાર્ય :
તે આ સર્વને=ગાથા-રમાં ગ્રંથકારે સ્થાપન કર્યું કે, વિધિશુદ્ધ પૂજામાં લેશ પણ કર્મબંધ નથી અને તે કથનની સાથે ચોથા પંચાશકમાં કહેલ પૂજ્ય અભયદેવસૂરિ મહારાજાના કથનનો વિરોધ બતાવીને તેનો પરિહાર ગાથા૩/૪ માં ગ્રંથકારશ્રી પૂજ્ય યશોવિજયજી મહારાજાએ કર્યો તે સર્વને, મનમાં રાખીને કહે છે –
ગાથા :
सम्भावणे विसद्दो दिळंतोऽनणुगुणो पयंसेइ । सामण्णाणुमईए सूरी पुण अंसओ बाहं ।।५।।
છાયા :
(सम्भावने ऽपिशब्दः दृष्टान्तो ऽननुगुणः प्रदर्शयति । सामान्यानुमितौ सूरिः पुनः अंशतो बाधं ।।५।।)
