________________
o
ફૂપદષ્ટાંતવિશદીકરણ ગાથા ત્યાં=ભગવાનની ભક્તિમાં, ભગ્ન જેવો રહે છે; અને અવિધિનો ભાવ પણ એક ધારામાં આરૂઢ હોતે છતે વિષયમાં પણ ભગવાનના વિષયમાં પણ, તેવા પ્રકારના અવિધિયુક્ત ભક્તિભાવવાળા અર્ચનાદિનું પૂજાદિનું, ભાવાસ્તવનું અહેતુપણું હોવાને કારણે દ્રવ્યસ્તવપણું નથી, એ પ્રકારે પ્રતિપાદન હોવાને કારણે મિશ્રપણું ભાવત કરવું એમ જોડાણ છે. અને તે મિશ્રપણું કઈ રીતે થાય છે તે તથા થી બતાવે છે
અને તે રીતે શાસ્ત્રમાં ત્રીજી રાશિ સ્વીકારી નથી અને કર્મબંધ પ્રત્યે વિશિષ્ટ ઉપયોગ સ્વીકારેલ છે તે રીતે, અવિધિ અંશમાં ઉત્કટપણું હોતે છતે (તે વિશિષ્ટ ઉપયોગરૂ૫) યોગ અશુદ્ધ જ છે, અને ભક્તિઅંશમાં વળી ઉત્કટપણું હોત છતે (તે વિશિષ્ટ ઉપયોગરૂ૫) યોગ શુદ્ધ જ છે, એ પ્રકારે આના મતમાં નિશ્ચયનયના મતમાં, એક યોગથી એક કાળમાં એક જ બંધ છે (પરંતુ શુભાશુભરૂ૫ મિશ્ર બંધ નથી અને ભગવાનની ભક્તિકાળમાં) બંધકાળનું પ્રદીર્ઘપણું હોવાને કારણે પરિણામની પરાવૃત્તિ દ્વારા મિશ્રપણું ભાવન કરવું. એ પ્રકારે વિવેચકો કહે છે.
gવધારારૂઢે તુ મસ્જિમાવેશવિધિલોવોઝરિ અહીં ’િ થી એ સમુચ્ચય કરવો છે કે, અવિધિ દોષ ન હોય તો તો અશુભ કર્મબંધ નથી, પરંતુ અવિધિ દોષ પણ ભગ્ન જેવો છે, તેથી પણ અશુભ કર્મબંધ થતો નથી.
ધારાક્ટ ડવિધિમાવેડપિ - અવિધિનો ભાવ એકધારારૂઢ ન હોય અને વચ્ચે વચ્ચે ભગવાનની ભક્તિ આદિનો તુચ્છ કોટિનો શુભભાવ આવતો હોય તો પણ તે ભાવસ્તવનો અહેતુ હોવાને કારણે દ્રવ્યસ્તવ નથી, તેનો ‘ક’ થી સમુચ્ચય કરવો છે.
વિધિપક્ષનૂપતામહેમાને - અહીં વિધિપક્ષનો રાગ નથી તેનો ‘જરથી સમુચ્ચય કરવો છે.
વિષs - અહીં ‘’ થી એ કહેવું છે કે, ભક્તિ માટે જે યોગ્ય નથી, તેવા મહાદેવ આદિની અર્ચના=પૂજા, દ્રવ્યસ્તવરૂપ નથી, પરંતુ ભગવાનના વિષયમાં પણ કરાતી અર્ચના=પૂજા, ભાવસ્તવનો અહેતુ હોવાથી દ્રવ્યસ્તવરૂપ નથી.
તથા ૨ થી ભાવનીયમ્ સુધીના કથનમાં પધારસ્તે થી પ્રતિદિનાત્ સુધીનું કથન હેતુ તરીકે છે.
-: “તથા ૨ . થી વિવે?” સુધીના કથનનો ભાવાર્થ -
પૂર્વમાં યુક્તિથી બતાવ્યું કે, યોગ અને અધ્યવસાયનું મિશ્રપણે નિશ્ચયનય માનતો નથી. હવે તે બાબતમાં તત્ત્વનું વિવેચન કરનારાઓ શું કહે છે તે યુક્તિથી બતાવે છે -
