________________
ઢળીયા મંડન શ્રી શખેશ્વરજી પાર્શ્વનાથાય નમઃ
* પ્ર....તા.........ના
------
-----
પ્રભુશાસનના નાયક શ્રી સુધર્માંસ્વામીની સીધી પાટપર'પરાને ભજતા શ્રીમત્તપાગચ્છને વિષે પ્રવર્ત્તતી પદ્મરાધન વિષયા સામાચારી, ‘પ્રાચીન અર્વાચીન સમસ્ત ગીતા પુંગવા દ્વારા પ્રભુશાસનની આદિથી પ્રચલિત હાવારૂપે તેમજ શાસ્ત્ર અને પર પરાથી પણ સુવિશુદ્ધ હાવારૂપે પ્રભુશાસનમાં અનેકવાર સિદ્ધ થએલ છે’ એમ કલ્યાણકામી વિદ્વાચકને આ ગ્રન્થના પરિશીલનથી સહેજે સમજાય તેમ છે.
આ ગ્રન્થનું વાચન અને વાચન માદ મનન કરનાર વિદ્વરે આ ગ્રન્થમાં સહેલાઈથી પ્રવેશ થાય એ સારૂ ગ્રન્થનું વાચન કરતાં પહેલાં આ નીચે દર્શાવાતી સાત હકીકતાને ગ્રંથનું વાંચન કરતી વખતે ખાસ ધ્યાનમાં રાખવાની છે.
ગ્રંથવાચનમાં હરપળે ધ્યાનમાં રાખવાની સાત હકીકતા
(૧)–આપણામાં જૈન જ્યોતિષશાસ્ત્રો ઉપરથી પ્રથમ જૈનપંચાંગા બનાવવામાં આવતા હતા અને તે પછી તે પંચાંગામાં આવતી અશપ્રમાણ અધૂરી મૂલ તિથિને જૈની ૬૦ ઘડીની આરાધના માટેના દિવસ પ્રમાણની પૂરી જૈની તિથિએ મનાવાતી હતી. કાલદોષે જૈન જયેાતિષશાસ્ત્રના કેટલાક ભાગ નષ્ટ થવાને લીધે વર્ષમાં ‘છ’ તિથિને ક્ષય જ દર્શાવનારાં તેવાં જૈનપચાંગા બનાવવાં અશકય અન્યાં!
(૨)–આ રીતે બનવા પામેલ આપણાં પંચાંગના અભાવમાં પણ આપણે મહિનામાં દિવસના ચાવીશેય કલાક આરાધવાને યાગ્ય ગણાતી ખીજ-પાંચમથી માંડીને પૂનમ-અમાસ પ ત આવતી ૧૨ પતિથિ તા આરાધનાને માટે પ્રાપ્ત કરવી જ રહી.
*
(૩)–આથી તે તિથિએ મેળવવા સારૂ (પૂ. હ`ભૂષણગણ નામના મહાપુરુષે વિક્રમસ’વત્ ૧૪૮૬ માં રચેલા શ્રી પર્યુષણા-સ્થિતિવિચાર' સંજ્ઞક પ્રાચીન અને પ્રમાણિક ગ્રન્થમાંના—“ અતિ ધ વિષમજાજાનુમાવાîટિપ્પન વ્યછિન્ન, સતપ્તપ્રવૃત્તિ खंडित-स्फुटित तदुपर्यष्टमीचतुर्दश्यादिकरणे तानि सूत्रोक्तानि न भवन्तीत्यागमेन लोकैश्च समं परं विरोधं विचार्य सर्वपूर्वगीतार्थसूरिभिरागममूलमिदमपीति प्रतिष्ठादीक्षा दिसर्वकार्यमुहूर्त्तेषु लौकिक टिप्पनकमेव प्रमाणीकृतं, 'सुनिश्चितं नः परतंत्रयुक्तिषु, स्फुरन्ति याः काञ्चन सूक्तिसंपदः ॥ तवैव ताः पूर्वमहार्णवोद्धृता, जगुः प्रमाणं जिनवाक्यविपुषः ॥ १ ॥ सिद्धसेन दिवाकर वाचानत् अतः सांप्रतगीतार्थसूरिभिरपि तदेव प्रमाणीक्रियमाणमस्ति ॥”
૧
