________________
એક ખાદ્ય વસ્તુ ઉપર રાગ હતો. નિમિત્ત મળતાં તેના ઉપર દ્વેષ થયો. ३री निमित्त भणdi तेन। ७५२ २।गथयो. मा सत्य घटना छ.] (५२) तत एवंविधजीवस्य यत्स्यात्तदाहरागद्वेषोपहतस्य केवलं कर्मबन्ध एवास्य । नान्यः स्वल्पोऽपि गुणोऽस्ति यः परत्रेह च श्रेयान् ॥ ५३ ॥ स्पष्टमेवेति ॥ ५३ ॥ તેથી આવા પ્રકારના જીવને જે થાય છે તે કહે છે
ગાથાર્થ રાગ-દ્વેષથી દૂષિત થયેલ જીવને એકાંતે કર્મબંધ જ થાય છે. આ લોક-પરલોકમાં કલ્યાણ કરે તેવો નાનો પણ કોઈ લાભ તેને थतो नथी. (43)
इदमेव भावयन्नाहयस्मिन्निन्द्रियविषये, शुभमशुभं वा निवेशयति भावम् ।" रक्तो वा द्विष्टो वा, स बन्धहेतुर्भवति तस्य ॥ ५४ ॥
यस्मिन्निन्द्रियविषये-शब्दादिके, शुभं-भव्यम्, अशुभम्-अभव्यम्, निवेशयति-स्थापयति, भावं-परिणामम्, रक्तो वा-प्रीतः, द्विष्टो वा-अप्रीतः, स भावो बन्धहेतुर्भवति-ज्ञानावरणाद्यष्टविधकर्मबन्धनकारणं स्यात्तस्य जीवस्येति ॥५४ ॥
આ જ વિષયને વિચારતા ગ્રંથકાર કહે છેગાથાર્થ- રાગી કે દ્વેષી જીવ ઇન્દ્રિયના જે કોઈ વિષયમાં શુભ કે અશુભ ભાવને સ્થાપે છે (=કલ્પ છે) તે શુભ કે અશુભ ભાવ તેના બંધનું કારણ બને છે. टीर्थ- भाव=५रिएम.
બંધનું કારણ બને છે=જ્ઞાનાવરણીય વગેરે આઠ પ્રકારના કર્મના બંધનું 5॥२९॥ बने छे. (५४)
अथ कथं पुनरात्मप्रदेशस्य कर्मपुद्गला लगन्तीत्याहस्नेहाभ्यक्तशरीरस्य, रेणुना श्लिष्यते यथा गात्रम् । रागद्वेषक्लिन्नस्य, कर्मबन्धो भवत्येवम् ॥ ५५ ॥
प्रशमति • ४७
