Bruhannyasa Part 6

Author(s): Lavanyasuri
Publisher: Siddhhem Prakashan Samiti Botad

Page 142

-
5.
कलिकालसर्वज्ञमीहेमचन्द्रवरिभगवत्प्रणीते [पा० २. सू. ४५.] नोर्ध्वदेशमितिकरणम् , किशन सर्वदेशतो मितिकरणम् , ! स्यैवातिदेशे मानात् क्रीतार्थे विहितस्य प्रत्ययस्य यथा लम् अन्यदेभ्यो विलक्षणमेव बहिमितिकरणम् । तथा चोक्तम्- भवति तथा मानात् विहितस्य तस्य लुब् न स्यात् । तत्फलं 40 "कर्षमानं किमोन्मान परिमाणं तु सर्वतः ।
दर्शयति-द्विशतः, द्विसहन इत्यादिनाद्वाभ्यां शताभ्यां "आयामस्तु निमानं स्यात् संख्या बाया तु सर्वतः" क्रीत इत्यर्थे "संख्या-इतेः" [६.४.१३०.1 इति के तस्य
इति।
" अनाम्न्यदिः प् " [६.४.१४१.] इति पिति एवं च विलक्षणे माने वृत्तिमान संपल्यादिरेवेह मानपदेन
लुपि सति दिरात इति भवति, तथा द्वयोः शतयोविकार गृपते । इयत्तापरिच्छितिहेतुरिति स्वरूपकथनम् ।
इत्यर्थेऽपि भविष्यतीति भावः द्वाभ्यां सहस्त्राभ्यां निष्काभ्यां 44
वा क्रीत इत्यर्थे तु दिसहसशब्दात् क्रीतार्थे विहितस्याणः इर्द परिमाणमस्येतीयत् तस्य माव इयत्ता तस्य माव इयत्ता तस्याः परिच्छित्तिनिश्चयः तस्य हेतुः कारणमित्यर्थः,
"नवाS:" ६.४.१४२.] इति वा प्लुए मवति,
दिनिकशब्दाद विहितस्येकणच"द्वि-त्रि-बहोनिष्क-विस्तात" 10संख्या हि वस्तुगणनाविषयक संशयो निवर्तते इति तस्याः
[६.४.१४३.1 इति वा प्लुा भवति, इतीहापि तथैव इयत्तापरिच्छेदहेतुत्वम् । एवं चेह मानपदेन शतादिका
भवतीति शास४४11 संख्या गृह्यते इत्यर्थः । कीतवत् प्रत्ययविधिरिति । क्रीताईं यस्माच्छब्दादयः प्रत्ययो वक्ष्यते तस्मात स एव
देमादिभ्योज दारा४५॥ प्रत्ययो विकारेऽपि भवतीत्यर्थः यथा शतशब्दात् "शतात्
हेमन् इत्येवमादिम्यो यथायोग विकारेऽकेवलादतस्मिन् येको" [६.४.१३१.] इति येको क्रीते वयवे चार्थे नित्यमा प्रत्ययो भवति । इथे विधीयते इति दी मानवाचकात् तस्माद् विकारेऽपि |
हेम्ना विकारो हेमं शरासनम् । हैमी मविण्यतः। सहस्रशब्दाच्च "सहस्रशतमानादण्" [६.यधिरजतस्य राजतः। ४.१३६.) इत्या विहितः इतीहापि स एव भविश्यति ।
हेमन् रजत उदुम्बर नवुदार रोहीतक वथवोदाहरति-शतेन कीतमित्युपक्रम्य शतस्य विकारः
| बिभीतक कण्डकार गवीधुका पाटली श्यामाक 20 शत्यः, शतिकः । एवं साहसः, नैश्किक इति ।
बहिण इति हेमादयः। "निष्कशब्दाद इफण" ६.४.१. इस्यधिकारप्राप्त इकणेव क्रीतेऽर्थे विधीयते इतीहापि स एव भवति । वत
आकृतिगणार्थम् । हेम्नोऽण्याधनार्थमञ्सर्वविधिसाहश्यार्थ इति। अयमाशयः-मानात् क्रीतवदि
| वचनम । अणि हि सति 'अणि' [७.४.५२. स्युक्ते दावों प्रतीयेते, नेते ये प्रत्यया उक्तास्ते मानवा.
| इत्यन्त्यस्वरादे ग न स्यात् । पाटली-श्यामाक25 चकाद् विकारेऽपि भक्तीत्येकः, द्वितीयम मानात् कीते | बाहिणानां दुलक्षणस्य शेषाणां तु वैकल्पिकस्य येप्रत्यया उक्तास्ते विकारे सर्वस्मान्नाम्नो भवन्ति। उभ।
| मयटेो बाधनार्थम् ॥ll यथा च दोषः परापतति, पूर्वस्मिन्नथे मानवाचकादश मन्यासानुसन्धानम्-हेमा० । नित्यमा विकारे, क्रीताय विहिताः सर्वे प्राप्नुवन्ति, अपरसिमंध पक्षे । प्रत्ययो भवतीति । अयमाशयः; "हेम्नोऽध्" इत्येव
मानवाचकात् क्रीतार्थे सर्वेभ्यो नामभ्यः प्राप्नुवन्ति । एवं न्यासः क्रियताम् ; गणनिर्देशो व्यर्थः ; रजतादिभ्योऽणि 30 चोभयथा दोषस्य आगरूकत्वेन कोऽर्यो निर्णय इत्याशङ्का- | अनि च रूपे विशेषाभावात् स्वाभाविकेनाणैव निर्वाहात । यामिदमुक्तम् । सर्वथा हि साहस्यं यत्प्रत्ययेनोच्यते,
गणनिर्देशो व्यर्थः सन् “अभक्ष्याच्छादने वा मयट्र तथा च याम्यः प्रकृतिभ्यः क्रीतार्थेन येन विशेषणेन ये [६.२.४६.] झ्युत्तरसूत्रेण विकल्पेन प्राप्तस्य मयटो प्रत्यया विहितास्ताम्यस्तेनैव विशेषणेन प्रकृतेः मानवाच- बापनार्थत्वं स्क्स्य सूचयति, तेन चास्य नित्यवं सिध्यति।
पत्ये सति ते प्रत्यया भवन्ति, इत्येतावल्पयें सत्येवेषां क्रोत- | पाणिनीये नये तु "मयद् बैतयोरभक्षाच्छादनयोः"।' 35वद् विधान स्यात् । यदि च प्रकृतिमाभात् (सर्वस्याः पा०सू०४.३.१४३.] इति सूत्रे शन्दकोस्तुभेऽधिकारादेव
प्रकृतेः) स्यात् प्रत्ययमात्र का (सर्वे प्रत्ययाः) स्यात् तर्हि ! सिद्ध एतयोरिति वचनमित उत्तरेषां “प्राणिरजतादिभ्योऽम्" मेव मानात क्रीतवद विधानं स्यात् । फलान्तरमप्याह-तेन [पासू०४.३.१४४.1 इत्येवमादीनामपि विषये पक्षे प्रव. लबादिकस्याप्यतिदेशो भवतीति । अन्यया प्रत्यय ! त्यर्थमित्युक्तम् , तेन रजतमयं पात्रमित्यादयः प्रयोगास्तन्मते ।
"Aho Shrutgyanam"