Book Title: Swopagnyashabda maharnavnyas Bruhannyasa Part 3 2 3
Author(s): Hemchandracharya, Lavanyasuri
Publisher: Jain Granth Prakashak Sabha

View full book text
Previous | Next

Page 29
________________ [पाद-२, सूत्र-२२.२३ ] श्रीसिद्धहेमचन्द्रशब्दानुशासनेतीऽध्यायः। 15 गृहीतम् । इह च स्वाङ्गवाचिनामदन्तव्यञ्जनान्तानां तदिन करे कमलमित्यादिरूपेण विग्रहस्तत्रापि प्रकृतरूपसिद्धयर्थ स्नानां च सत्त्वेन सम्भवव्यभिचारयोरुभयोः सम्भवाद वृत्तौ । बाहलकमेवाश्रयणीयमिति भावः ।। ३. २. २२ ।। तदुल्लिखति- अदचजनान्ताच्छब्दादिति मर्ध-मस्तक- I amrintenancianarmananumaan inayanent शब्दवत् कामशब्दोऽपि स्वरूपपर एवोत्तरपदे इत्यनेन सामा- बन्धं घभि नवा । ३. २. २३ ॥ 40 5 नाधिकरण्यादिति स्फोरयति---- कामशब्दादन्यस्मिन्नुत्तर- त०प्र० बन्धशन्दे घान्ते उत्तरपदे परे अद्व्यञ्जना पदे इति। कण्ठे कालोऽस्ये ते-- उष्ट्रमुखादित्वात् न्तात् परस्याः सप्तम्या वा लुब् न भवति, स्वाङ्गादसमासः । वहंगडुरित्यत्रापि स एव समासः, वहः स्कन्धः, ! स्वाङ्गाच्चायं विकल्पः । हस्ते बन्धो, हस्ते बन्धोऽस्येति गडच्छितमांसपिण्डम्, यद्यपि "गड्वादिभ्यः" ( ३. १. : वा-हस्तेबन्धः, हस्तबन्धः, चक्रेबन्धः, चक्रबन्धः । बन्ध इति १५६.) इति सूत्रण सप्तम्या: प्राक् प्रयोगो विकल्प्यते, किमया किम् ? पुटपाकः, मनोरोगः। घनीति किम् ? अजन्ते मा 45 समोर 10 तथा च गड़वह इत्यपि प्रयोगो भवेत्, परमिह बाहुलकान्नि- ! भूत-बध्नातीति बन्धः, चक्रबन्धः, हस्तबन्धः, चारकबन्धः। त्यमेव सप्तम्यन्तस्य पूर्वप्रयोग इति वहेगी अव्यञ्जनादित्यव-गुप्तिबन्धः, काराबन्धः ।। २३ ॥ पुतशब्दः सास्नावाचक इति तत्रापि वले: ( चर्मणि रेखाया ) । दर्शनात सर्वत्र स एव समासः । पदकृत्यप्रदर्शनायाह--- श० म० न्यासानुसन्धानम्-बन्धे० । अत्र अमर्धमस्तकादिति किमिति । ततः परस्याः सप्तम्या लुबंद | घनीति प्रत्ययबोधकं पदं, तस्य बन्धेन सह स्वरूपतः भवतीत्याह-- मूर्धशिखः इत्यादि । स्वाङ्गादिति किमि ते | सामानाधिकरण्यं न सम्भवतीति तत् तदन्तपरम्, प्रत्ययस्य 50 अमर्धमस्तकादिति पर्यदासादेवाङ्गवाचकात् परस्या एव । तदन्तपरत्वस्य न्यायसिद्धत्वादिति 'धजन्ते' इत्यर्थक तत, सप्तम्या लग्निषेध इति प्रष्टुराशयः । नाङ्गमात्रात् परस्याः | तथा च धजन्ते बन्धशब्दे उत्तरपदे इत्यर्थः सम्पद्यते, तदाहसप्तम्या लब निषेध इष्टोऽपि तु स्वाङ्गात् परस्याः, स्वाङ्गं! बन्धशब्दे घअन्ते इति--उभयथा हि बन्धशब्दो व्युत्पाहि परिभाषितमभियुक्तैः द्यते-घजा अचा च, तत्र घअन्ते परे सप्तम्या लप निषिध्यते20 "अद्रवं मतिमत् स्वानं, प्राणिस्थमविकारजम् । ऽजन्ते च नेति प्रक्रिया, तथा चोदाहरिष्यते । स्वाङ्गाद-45 अतत्स्थं तत्र दृष्टं च तेन चेत् तत् तथायुतम् ॥” इति। स्वाङ्गादिति-पूर्वसूत्रात् स्वाङ्गग्रहणानुवृत्तिस्वीकारे, चक्रेबन्धः इत्यत्र न प्रवर्ततेति तदननुवृरया सर्वत्र प्रवृत्तिएवं च स्वाङ्गशब्देनाङ्गवाचकभिन्नानामङ्गवाचि- रस्येति विज्ञायते । अत्र च समासविशेषानुपादानादुभयत्र नामपि पूर्वलक्षणलक्षितभिन्नानां व्यावृत्तिरित्याह-अक्ष- तत्पुरुषे बहवीही चास्य प्रवृत्तिरिति द्विधाऽपि विग्रहमाह--- शौण्डः, मुखपुरुषा शालेति-- पूर्वत्राङ्गादपि परत्वं ! हस्ते बन्धो, हस्तेबन्धोऽस्येति । पातञ्जले महाभाष्ये तु 25 नास्ति, परत्र च प्राणिस्थत्वाभावादङ्गवाचकत्वेऽपि न स्वाङ्ग-| "तत्पुरुषे कृति बहुलम्" (पा सू० ६. ३. १४) इति प्राप्ते वाचकत्वम् । कामपर्युदासव्यावत्यंमाह--मुखकामः इति-: विकल्पार्थमिदमित्येतत्सत्रस्थानीये "बन्धे च विभाषा" मुखे कामो यस्येति विग्रहः, अयं च क्लीबजीवभेदः, तस्य विभवः, तस्य ! (पा० सू० ६.३.१३) इति सूत्रे कथितम्, तेनायमपि मुख एव कामजव्यवहारस्य कामशास्त्रे पठितत्वात्, विशेष- तत्पुरुषे एव प्रवर्तत इति केचिद् वृत्तिकृत आहुः, तन्नोचित णतयाऽपोदं प्रयुज्यते, यः किल स्वकामं वक्त्येव, न तत्पूरणाय । मिति नागेशेन तत्रैवोद्योते निरूपितम्, तस्य भाष्यस्यान्य- 65 30 प्रयस्यति स एवं विशेष्यते । अव्यञ्जनादित्यस्याप्यावश्य- तात्पर्यकत्वमिति तदाशयः । तथा च तन्मतेऽप्युभयत्र कत्वमित्याह--अद्वयञ्जनादित्येवेति । व्यावय॑माह-- तत्पुरुषे बहुव्रीही च प्रकृतसूत्रप्रवृत्तिरिति लभ्यते। सामान्यतो अङ्गलित्रयः, जङ्घावलिरिति-उभयत्रार्थानसारं घअन्ते एव विधीयतां बन्धग्रहणं व्यर्थमिति शङ्कतेतत्पुरुष-बहुव्रीह्योः संभवः । क्वचित् सर्वोपाधिसत्त्वेऽपि बन्धे इति किमिति । 'पुटपाकः, मनोरोगः' इत्युभयत्र सूत्रप्रवृत्तिर्न दृश्यते तत्साधुत्वार्थमाह--बहुलाधिकारात् | पाकरोगशब्दयोर्घअन्तत्वेन तत्रापि वैकल्पिको लुपो निषेधः 70 35 करकमलमित्यादि, यद्यपोदशाः प्रयोगाः 'करस्थं कमलम, | स्यादिति तद्वारणाय बन्ध इति विशिष्य कथनमावश्यकमिति गलस्थो रोगः, गलस्थो व्रणः' इत्यादिविग्रहेणापि शाक- भावः। बन्धशब्दस्य घनन्तस्यैव प्रसिद्धया घनीति व्यर्थपार्थिवादिवत् साधयितुं शक्यन्ते तथापि यत्र सप्तम्यन्तेन । मिति शकते--घनीति किमि.ते। न केवलं घअन्त एव

Loading...

Page Navigation
1 ... 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254