Book Title: Swopagnyashabda maharnavnyas Bruhannyasa Part 3 2 3
Author(s): Hemchandracharya, Lavanyasuri
Publisher: Jain Granth Prakashak Sabha

View full book text
Previous | Next

Page 105
________________ पाद २, सूत्र ९४-९५ ] श्रीसिद्धहेमचन्द्रशब्दानुशासने तृतीयोऽध्यायः । भावादिति चेदत्राह–“खित्यनव्यय ० " [ ३. २. १११ ] | पदः पादस्याऽऽज्याऽऽति- गोपहते । ३. २. ६५ ॥ इत्यादी तु असंभवात् तदन्तग्रहणमिति, अयमाशयः--- सर्वो हि नियमः शास्त्रप्रक्रियानिर्वाहायाश्रीयते, "खित्य[ ३.२. १११ ] इति शास्त्रेणाव्ययवजि त० प्र० - पादशन्दस्याज्यादिषूत्तरपदेषु 'पद' इत्ययमादेशो भवति । पादाभ्यामजति अतति चेति औणादिके 40 नव्यय ०" 5 तस्य पूर्वपदस्य मान्तादेशो ह्रस्वश्च विधीयते, तादृशस्य | इणि-पदाजिः, पदातिः, अत एव निर्देशात् अजेवों न पूर्वपदस्य खित्परत्वसम्भावनैव नास्ति खित्प्रत्ययस्य । भवति । पादाभ्यां गच्छति-पदगः, "नाम्नो गमः खड्डी०" खशादेर्धातोविधीयमानत्वात्, अनव्यय इति पर्युदासेन हि । [ ५.१.१३१. ] इत्यादिना उः पादाभ्यामुपहतः--पदोअव्ययभिन्नं स्याद्यन्तमेव ग्राह्यम्, पर्युदासस्य सदृग्ग्राहि- पहतः । पादशब्द समानार्थः पदशब्दोऽस्ति, आज्यादिषु तु त्वात्, ततश्च पूर्वपदस्य खिदव्यवहितपूर्वत्वासम्भवादेव खिद- पादशब्दप्रयोगनिवृत्त्यर्थं वचनम् । कथं दिग्वश्चासौ 45 10 न्तग्रहणं तत्र शास्त्र सार्थक्यायावश्यकम् इह च अणव्यवपादश्च - दिग्धपादः, तेनोपहतः - दिग्धपादोपहतः ? उत्तरपदसंनिधापितेन पूर्वपदेन पादशब्दो विशेष्यते, न चात्र पादशब्दः हितपूर्वत्वं हृदयशब्दस्य संभवत्येव, अणः स्याद्यन्तादेव विधी - यमानत्वादित्यसंभवरूपहेतोरभावादुक्तनियमप्रवृत्तौ बाघकापूर्वपदमपि तु दिग्धपादः, तेनात्र न भवति ॥ ९५ ॥ भावः एवं च "धन्युपसर्गस्य बहुलम् " [ ३२.८६. ] इत्यादावप्युपसर्गस्य द्यञ्ञव्यवहितपरत्वसंभावनाभावादेव 15 तदन्तग्रहणमित्युक्तपूर्वम्, तथा चासंभवाद् हेतोरपि प्रकृतज्ञापितार्थस्य तत्र न प्रवृत्तिरिति । प्रकारान्तरेण सूत्रवैयर्थ्यमाशङकयोत्तरमभिदधाति -- हृदयशब्द समानार्थेत्यादिना-हृदयशब्देन समानोऽर्थो यस्य तादृशेन स्वाभाविकहृद् : शब्देनैव हृल्लासः, हल्लेखः, हार्द, हृद्यमित्यादि प्रयोगाणां सिद्धि20 रस्त्येवेति हृदयस्य हृदादेशविधानं व्यर्थं सत् तत् स्वसार्थक्याय लास-लेखा-ऽण्-ये हृच्छब्दस्यैव प्रयोगो न तु हृदयशब्दस्येति सूचयति, तत्फलमाह---अन्यत्र तूभयं प्रयुज्यते इति, अयमा- | शयः --- प्रकृतसूत्राभावे 'हृल्लासः, हृदयलासः, इति स्वाभा विकः प्रयोगः प्राप्नोति, सूत्रसत्वे च हृदयलास इति प्रयो25 गस्य निवृत्तिर्भवति, लास-लेखा - ऽण्-यातिरिक्ते च स्थले हृद्-हृदयशब्दयोरुभयोरपि पर्यायेण प्रयोगो भवति क्वेत्याह-- सौहार्यम्, सौहृदयमिति अत्र सुहृदो भाव इत्यर्थे “पतिराजान्त - गुणाङ्गराजादिभ्यः कर्मणि च [ ७. १. ६० ] इति णि उभयपदादिस्वरवृद्धी - सौहार्थमिति, 30 सुहृदयस्य भाव इति विग्रहे च सुहृदयशब्दात् पूर्वोक्ते व्यणि श० म० न्यासानुसन्धानम् -- पदः ० । आजि आति ग उपहत इत्येते उत्तरपदविशेषणानि एषूत्तरपदेषु सत्सु 50 पादस्य स्थाने पदः प्रयुज्यत इति सूत्रार्थमाह-- पादस्याताभ्यामोणादिके इणि प्रत्यये -- आजिरातिरिति पदे सिध्यतः, ज्यादिषूत्तरपदेष्वित्यादिना । अजिरतिश्च गमनार्थी धातू, । आ | 1 तदाह-- पादाभ्यामज तीत्यादिना । तथा चात्राजेवों" देशोऽपि प्राप्नोति “अघञ्क्यबलच्यजेवी" - [ ४.४.३. ] 55 इति सूत्रेण स कथं नेत्याशङ्कापनोदायाह--अत एव निर्देशादिति, अयमाशयः - कानिचित् कार्याण्याचार्याः स्पष्टं विदधति कानिचिच्च स्वाचारेण शिक्षयन्ति तथाचाचार्येण आजिशउदव्यवहारादत्र तदभावोऽनुमीयत इति तथा चोभयत्र पदादेशे -- पदाजिः पदातिरिति शब्दौ निष्पन्नौ । गरूपे उत्त- 60 रपदे उदाहरति-- पादाभ्यां गच्छतिति पादशब्दे उपपदेगमेर्डः प्रत्ययोऽन्त्यस्वरादेर्डित्त्वसामर्थ्याल्लुक्, तदाह"नाम्तो गमः ०" [५. १. १३१.] इत्यादिना ड इति, अनेन पदादेशे - पद्गः । पादाभ्यामुपहतः इति, तथा च " कारकं कृता" ३. १. ६८ ] इति समासः, अनेन पदादेशे 65 पदोहतः इति । सूत्रस्य वैयर्थ्यमुद्भाव्य सार्थकत्वं द्रढयति-- पादशब्द समानार्थः इति - प्रकृतसूत्रे पादशब्द: शरीरावयवविशेषपरो न तु श्लोकादिचतुर्थांशपरः, "हृद्-भग- सिन्धोः" [ ७. ४. २५ . ] इत्यस्य प्राप्त्यभावादादिस्वरवृद्धी - सौहृदय्यमिति रूपद्वयं भवति, यद्यपीहापि टयण यरूपत्वमेव प्रत्ययस्येति ये परे प्रवर्त्तमानोऽयं नियमो लगत्येव, तथापि निरनुबन्धग्रहणे न सानुबन्धस्य ग्रहणम् इति न्यायेन टयणो यस्येह न ग्रहणमिति बोध्यम् । एवं-- तथा च शरीरस्य यस्मिन्नवयवे पादशब्दः प्रयुज्यते तस्मि - - ९९ 35 हृच्छोको हृदयशोकः इत्यादावपि प्रकृतसूत्रविषयत्वाभावेनो- | नेव पदशब्दोऽपि प्रयुज्यत एव एवं चोभयोः समानार्थत्वेन 70 j भयथा प्रयोगः । तथा चैवं प्रयोगविशेषसूचनार्थमेवेदं पादाभ्याम जतीत्यादिविग्रहे पदाजिरित्यादिप्रकृतसूत्रलक्ष्याणां सूत्रमिति ॥। ३. २. ९४ ॥ | स्वभावत एव सिद्धिरिति तत्साधनार्थं प्रकृतसूत्रस्य न -

Loading...

Page Navigation
1 ... 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254