________________
(૧૧)
કેશરસૂરીશ્વરજી મહારાજ સાહેબના આજ્ઞાવતીની અશાકશ્રીજી મહારાજ સાહેબના શિષ્યા તરીકે નામ સૌભાગ્યશ્રીજી રાખવામાં આવ્યું.
આ
વિધવિધ શાસ્ત્રાભ્યાસ અને અનેકવિધ દેશાના લાંબા પ્રવાસને ખેડતા પૂ. સૌભાગ્યશ્રીજી મહારાજ પોતાના ગુરૂની નિશ્રામાં ઘણાં વિદુષી બન્યાં. પ્રવચન શૈલીની કુદરતી બક્ષીસને લીધે જોરદાર વ્યાખ્યાન આપી કંઈક શ્રોતાજનોને ડોલાવી નાંખતાં. કચ્છ, કાઠિયાવાડ અને મારવાડના યાત્રાપ્રવાસથી અનુભવ જ્ઞાનને સંપાદન કરતાં તેઓશ્રીની સરળ સ્વભાવી પ્રકૃતિ સૌને ચિત્તર’જન કરવામાં સહાયક બનતી.
સાધ્વીજી મહારાજ શ્રી સેજકુંવરબાઇનુ શુભ
પરમેષ્ટિની સ ંખ્યા પાંચ અને જ્ઞાનના પ્રકાર પણ પાંચ. તેમ અમારા આ પૂજય ગુરૂણીજી સૌભાગ્યશ્રીજી મહારાજની શિષ્યાએ પણ પાંચ થઈ. જાણે પોતાને પંચાચારનું પાલન કરવાની પ્રેરણા વાળી સંખ્યા ન હોય !
ગંગા, યમુના અને શાણુ નદીના ત્રિવેણી સંગમથી જેમ પ્રયાગ શાબે છે; તેમ પાપકાર, પ્રેમ અને પરમાથી તેમનું જીવન દીપી ઉયુ. સહન શિલતા, શાંતિ અને સમતાના સાગરમાં સ્નાન કરવાથી તેમનો અંતરઆત્મા ઘણા ઘણા પવિત્ર બન્યા. વિવેક, વિરાગ અને વાત્સલ્યનો વારિધિ તેમની રગેરગમાં ધોધમાર રીતે ઉછાળા મારતો. નાનકડું બાળક પણ તેમની પાસેથી ઉદાસીન મુખે પ્રતિનિવૃત્ત નહિં થાય. નીલ ગગનનું પંખી તેમની નજરે આવે તે તેઓશ્રીજી કરૂણાનો ભડાર ખૂલ્લા મૂકશે. હંમેશા તેઓશ્રી દીનોને દિલાસા આપતાં, પણ દીનતાને દેશવટા દેવામાં કમીના ન રાખતાં.
સ્વરૂપની સંપત્તિના સપાદન માટે સદા અંતર આત્માના અતલ ઊંડાણથી અરિહંતના સ્મરણમાં એકાકાર બની જતાં અમારા એ પૂ. ગુરૂવને પ્રાય: પંચાસી વર્ષની વય ઘણીખરી શાતા વેદનીયના સમાગમ વાળી હતી. પરંતુ એ ઉંમરની અનુપમ આરાધનાની કસોટી કરવા જ ન હોય જાણે ! તેમ ત્યારબાદ ધીરે ધીરે અશાતા વેદનીયના ઉદય થયા. સહિષ્ણુતા ક્ષમા અને સમતાનું સાનુ કસોટીના પાષાણે ચડયું. તેમણે વિચાર્યું કે,
ધીંગ ધણી માથે કીયા, કુણ ગુંજે નર ખેટ. ”
"
.વિમલજિત......